Olay : Jandarma Astsubay A.S., Uzman çavuş S.M. ile Jandarma uzman çavuş olan Ö.G.'nin olay tarihi 13.8.1994 günü, reşit olmayan kızı rızası ile alıkoyma suçundan dolayı, TCK. 430/2. maddesi uyarınca cezalandırılmaları istemiyle Elazığ Cumhuriyet Başsavcılığının 24.8.1994 gün ve 1686-1022 sayılı iddianamesi ile kamu davası açılmıştır.

ELAZIĞ 1. ASLİYE CEZA MAHKEMESİ: 16.3.1995 gün ve E. 1994/633, K. 1995/135 sayıyla; sanıklara atılı suçun, 1632 sayılı, Askeri Ceza Yasasının 152. maddesinde yazılı "Irz ve iffete tecavüz" niteliği taşıdığı bu sebeple askeri yargının görevli olduğu gerekçesiyle Mahkemenin görevsizliğine ve dosyanın 8. Kolordu Komutanlığı Askeri Mahkemesine gönderilmesine karar vermiş, karar temyiz edilmeyerek kesinleşmiştir.

ELAZIĞ 8. KOLORDU KOMUTANLIĞI ASKERİ MAHKEMESİ: 28.12.1995 gün ve 643-698 sayıyla; sanıklara atılı suçun, Askeri Ceza Yasasının 152. maddesi kapsamına girmediği, Uyuşmazlık Mahkemesi Genel Kurulunun 11.3.1991 gün ve 1-1 sayılı ilke kararının da bu doğrultuda olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, karar temyiz edilmeyerek kesinleşmiştir.

Böylece adli ve askeri yargı yerleri arasında 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Yasanın 14. maddesinde öngörüldüğü şekilde olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuş, dava dosyası 8. Kolordu Komutanlığı Askeri Savcılığının 12.12.1996 gün ve 95/37 müt. sayılı yazıları ekinde Uyuşmazlık Mahkemesine gönderilmiştir.

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümü Selçuk Tüzün'ün Başkanlığında; İrfan Kılınç, Teoman Üneri, Seydi Yetkin, Fahrettin Demirağ, Dr. Ferhat Ferhanoğlu, A. Necmi Özler'in katılmaları ile yaptığı 31.1.1997 günlü toplantıda, raportör Hakim Ayten Anıl'ın raporu ile dosyadaki belgeler okunduktan; toplantıya, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı yerine katılan Savcı Erdoğan Güneş ile Askeri Yargıtay Başsavcısı yerine katılan hakim Mehmet Sadık Liman'ın davanın çözümünün adli yargı yerinin görevine girdiği yolundaki yazılı düşünceleri doğrultusunda, sözlü açıklamaları da dinledikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş ve İşleyişi Hakkında Yasanın 30. maddesinde: Uyuşmazlık Mahkemesi kararları arasındaki çelişmelerin, Genel Kurulca verilecek ilke kararı ile giderileceği; görev konusundaki ilke kararlarının Uyuşmazlık Mahkemesi ve bütün yargı mercilerini bağlayacağı öngörülmüştür.

Uyuşmazlık Mahkemesi Genel Kurulunun 27.5.1991 gün ve 20877 sayılı Resmi Gazete'de yayınlanan 11.3.1991 gün ve 1-1 sayılı ilke kararında; 1632 sayılı Askeri Ceza Yasasının 152. maddesi ile Türk Ceza Yasasının 8. babına yapılan göndermenin 8. babın 1. faslında yer alan ırz ve iffete tecavüz fiillerinin cezalandırılmasına ilişkin hükümlerinin kapsadığı, 8. babın 2. faslında yer alan ve Türk Ceza Yasasının 430. maddesinde belirtilen kaçırma, rızaen alıkoyma eyleminin bu kapsamda bulunmadığı, bu nedenle askeri suç sayılmayacağı gerekçesiyle, asker kişilerin bu suça ilişkin davalarının çözümünde, adli yargı yerlerinin görevli olduğu kararlaştırılmıştır.

Açıklanan nedenlerle: Türk Ceza Yasasının 8. babının 2. faslında yer alan "rızaen alıkoyma" suçuna ilişkin kamu davasının, adli yargı yerinde görülmesi ve Elazığ 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.3.1995 gün ve E. 1994/633 gün ve K. 1995/135 sayılı görevsizlik kararının kaldırılması gerekmektedir.

SONUÇ : Anlaşmazlığın niteliğine göre davanın Adli yargı yerinde görülmesi gerektiğine, bu nedenle Elazığ 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.3.1995 günlü 1994/633, K. 1995/135 sayılı görevsizlik kararının kaldırılmasına 31.1.1997 gününde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.