Ceza Bölümü         2005/14 E.  ,  2005/22 K.
"İçtihat Metni"Adalet Bakanlığı Bilgi İşlem Dairesi Başkanlığınca hazırlanmıştır. İzinsiz olarak kopyalanması ve dağıtılması hukuki sorumluluk gerektirir.

Davacı           : K.H.

 Sanık             : M.M.K.

             O L A Y          : Diyarbakır Merkez Jandarma Karakol Komutanlığı emrinde Karakol Komutanı olarak görevli sanık J.Astsb.Bçvş. M.M.K.'ın, 18.8.1998 - 9.3.2000 tarihleri arasında, bankaların grup sevkinde görevlendirilen Jandarma görevlilerinin alması gereken dış görev paralarından, göreve giden rütbelilere hakettikleri miktarı verdikten sonra kalan ve diğer görevlilerin hakları olan bir kısmını bir havuz oluşturarak fakir ailelere dağıtacağını söyleyerek aldığı, fakat hakeden askerlere vermediği gibi fakir ailelere de dağıtmayarak zimmetine geçirdiği, bir petrol şirketinden aldığı akaryakıt bedelini ve değişik yerlerden aldığı çeşitli büro malzemelerinin bedellerini sivil kişilere ödettiği, oğlunu özel okulda okutup, bedelini ödemediği, böylece, zimmet ve ikna suretiyle irtikap suçlarını işlediği ileri sürülerek, eylemlerine uyan Türk Ceza Kanunu'nun 202/1, 209/2, 219/son maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 12.12.2000 gün ve E:2000/6124, K:2000/798 sayılı iddianamesiyle kamu davası açılmıştır. 

            Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nce, sanığın, yüklenen eylemleri askerlik hizmet ve görevleri ile ilgili olarak işlediği, bu nedenle yargılamanın askeri yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmesi üzerine, 7. Kolordu Komutanlığı Askeri Mahkemesi, sanığa yüklenen eylemlerin, Jandarmanın idari görevleri ile ilgili olarak işlendiği gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, dava dosyasının Mahkememizce incelenmesi sonucunda Uyuşmazlık Mahkemesi’nin 18.11.2002 gün E:2002/9, K:2002/56 sayılı kararı ile sanığa yüklenen zimmet suçuna ilişkin davanın çözümünde askeri yargı yerinin görevli olduğuna bu nedenle 7. Kolordu Komutanlığı Askeri Mahkemesi’nin görevsizlik kararının zimmet suçuna münhasır olmak üzere kaldırılmasına karar verilmiştir. 

7. KOLORDU KOMUTANLIĞI ASKERİ MAHKEMESİ: 8.8.2004 gün ve E:2004/503, K:2004/672 sayıyla; sanığa yüklenen eylemin, askeri suç olmadığı, askeri bir suça bağlı bulunmadığı ve yargılama sırasında sanığın disiplinsizlik nedeniyle Türk Silahlı Kuvvetlerinden ilişiğinin kesilmiş olduğu, askeri mahkemede yargılanmasını gerektiren ilginin de kesildiği gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, temyiz edilmeyen karar kesinleşerek, dava dosyası, Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesi’ne gönderilmiştir. 

DİYARBAKIR 1. AĞIR CEZA MAHKEMESİ: 29.12.2004 gün ve E:2004/357, K:2004/312 sayıyla; asker kişi sanığın, asker kişiye karşı, askeri mahalde işlediği ileri sürülen suç nedeniyle 353 sayılı Yasa’nın 9. maddesi hükmü uyarınca yargılama görevinin askeri yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, dava dosyası, Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığı’nca, Mahkememize gönderilmiştir. 

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümünün, Cafer  ŞAT’ın Başkanlığında, Üyeler; Süleyman ÖZCAN, Hamdi Yaver AKTAN, Muvaffak TATAR, Recep SÖZEN, Tamer KORKMAZ, M. Sadık LİMAN’ın  katılımlarıyla yapılan 4.4.2005 günlü toplantısında, Raportör-Hakim G. Fatma BÜYÜKEREN’in, başvurunun reddi yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Ahmet BEŞİNCİ ile Askeri Yargıtay  Başsavcı  Yardımcısı Önder BAŞOĞUL’un, başvurunun reddine ilişkin yazılı ve sözlü açıklamaları dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: 

            Dosyanın incelenmesinde, adli yargı yerince dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu  verilen görevsizlik kararının, sanık M.M.K.'a tebliğ edilmediği anlaşılmıştır. 

Uyuşmazlığın incelenebilmesi için, 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanun'un 1 ve 14. maddeleri uyarınca, yargı yerlerince verilen kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerekmektedir. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu'nun 9.12.1931 gün ve E:1931/12, K:1931/48 sayılı kararında da belirtildiği gibi yargı yolunu değiştirmeye yönelik görevsizlik kararlarının temyize tabi oldukları kuşkusuzdur. Böylece, sanığa tebliğ edilmeyen görevsizlik kararının kesinleşmesinden söz edilmesine olanak yoktur. 

Açıklanan nedenlerle, Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nce verilen görevsizlik kararının kesinleşmemiş olması nedeniyle, 2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından, aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan başvurunun reddine karar verilmesi gerekmektedir. 

SONUÇ         : 2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşma-dığından aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan BAŞVURUNUN REDDİNE, 4.4.2005 günü  OYBİRLİĞİ  İLE  KESİN OLARAK karar verildi.