Sanık             : R.Ö.

             O L A Y          : Osmaniye 1. Mknz. P. Tb. Komutanlığı  emrinde  görevli  sanık  P.Er R.Ö.’ün, 17.1.2007 günü, eğitim sırasında motorlu intikalde yol emniyetinin alınması konusu işlenirken araç komutanı P. Ütğm. M.Ç.’dan sigara içmek için izin istediği, sigara içilemeyeceği söylenerek araca binmesinin istenmesi üzerine, nizami olmayan bir şekilde geriye döndüğü sırada, P. Ütğm. M.Ç.’ın esas duruşunu düzeltmesini ve düzgün şekilde geriye dönerek araca binmesini söylediği, bu emri yerine getirdikten sonra araca binen sanığın “devletin………… koyayım”. diyerek küfür ettiği, böylece, Türkiye Devletine hakaret ederek Cumhuriyeti aşağılamak suçunu işlediği ileri sürülerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 301.  maddesi uyarınca cezalandırılması  istemiyle  6.  Kolordu  Komutanlığı  Askeri  Savcılığı’nın  7.5.2007  gün ve E: 2007/499, K: 2007/378 sayılı iddianamesiyle kamu davası açılmıştır.

 6. KOLORDU KOMUTANLIĞI ASKERİ MAHKEMESİ: 11.9.2008 gün ve  E:2008/1079, K:2008/748 sayıyla; sanığa yüklenen suçun askeri suç olmaması, askeri bir suça bağlı bulunmaması ve yargılama aşamasında terhis edilmiş olması nedeniyle sanığı yargılama görevinin adli yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, temyiz edilmeyen karar kesinleşerek, dava dosyası, Osmaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderilmiştir. 

OSMANİYE 1. ASLİYE CEZA MAHKEMESİ: 25.5.2009 gün ve E:2009/336, K:2009/298 sayıyla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 301. maddesinde belirtilen suçtan yargılama yapılmasının Adalet Bakanlığı’nın iznine tabi kılındığı, dosyada bu iznin alınmadığı, ayrıca bu suçun oluşabilmesi için özel kastın gerektiği, halbuki olayda, sanığın üstünün emrini yerine getirdikten sonra üstüne yönelik olarak küfür ettiği, dolayısıyla eylemin 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu’nda düzenlenen üste hakaret suçunu oluşturduğu, bu durumda da sanığı yargılama görevinin askeri yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle Osmaniye Nöbetçi Ağır Ceza Mahkemesine itiraz yolu açık olmak üzere görevsizlik kararı vermiş, dava dosyası, aynı Mahkemece, Mahkememize gönderilmiştir.

 İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümünün, Ahmet AKYALÇIN’ın Başkanlığında, Üyeler; Ramazan ÖZKEPİR, Ahmet DURU, Mehmet MUTLU, Bilgin AK, Yavuz SAYALGI, Y. Sezai KARAA’nın, katılımlarıyla yapılan 06.07.2009 günlü toplantısında, Raportör-Hâkim G. Fatma BÜYÜKEREN’in, başvurunun reddi yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Dr. İlknur ALTUNTAŞ ile Askeri Yargıtay Başsavcı Yardımcısı Kamil SEVİMLİ’nin, başvurunun reddine ilişkin yazılı ve sözlü açıklamaları dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: 

Dosyanın incelenmesinde, adli yargı yerince verilen görevsizlik kararının sanığa tebliğ edilmediği,  kararın itiraz yolu açık olmak üzere verildiği görülmektedir. 

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 34. maddesi 2. fıkrasında, “Kararlarda, başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekilleri belirtilir” denilmiş, 223. maddesinin 10. fıkrasında, “Adli yargı dışındaki bir yargı merciine yönelik görevsizlik kararı kanun yolu bakımından hüküm sayılır” düzenlemesi yer almıştır. 

Uyuşmazlığın incelenebilmesi için, 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanun'un 1 ve 14. maddeleri uyarınca, yargı yerlerince verilen kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerekmektedir. Ceza Muhakemesi Kanunu hükümleri dışında ayrıca, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu'nun 9.12.1931 gün ve E:1931/12, K:1931/48 sayılı kararında da belirtildiği gibi yargı yolunu değiştirmeye yönelik görevsizlik kararlarının temyize tabi oldukları kuşkusuzdur. Böylece, sanığa tebliğ edilmeyen, başvurabileceği kanun yolu süresi, mercii yasaya uygun olarak gösterilmeyen kararın kesinleşmesinden söz edilmesine olanak yoktur. Bu nedenle, sanığa yukarıda açıklanan haklarını belirtir nitelikte tebligat yapılarak temyiz süresinin beklenmesi, görevsizlik kararı kesinleştikten sonra dosyanın Mahkememize gönderilmesi gerekmektedir. 

Açıklanan nedenlerle, Osmaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nce verilen görevsizlik kararının kesinleşmemiş olması nedeniyle, 2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından, aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan başvurunun reddine karar verilmesi gerekmiştir. 

SONUÇ : 2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşma-dığından aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan BAŞVURUNUN REDDİNE, 06.07.2009 günü  OYBİRLİĞİ  İLE  KESİN OLARAK karar verildi.