Ölen               : A.Ç.

            Sanık             : A.A. 

            OLAY             : Mardin 70. Mknz. Tug. 5. Bt. Komutanlığı emrinde görevli sanık Top Er A.A.'nün, 24.12.1997 günü saat 01.00 - 06.00 saatleri arasında, Kırmızıtaşkaya mevkiinde aynı Komutanlık emrinde görevli olan Top.Er A.Ç.'la birlikte pusu mevzii nöbetçisi olduğu sırada, A.Ç.'ın tuvalet ihtiyacı için50 metre kadar uzakta bulunan hazır kıta kulübesine gitmek üzere mevziiden ayrıldığı. 5-10 dakika sonra sanığın bazı sesler duyması üzerine paniğe kapıldığı, hamili olduğu G-3 piyade tüfeğini tam dolduruşa getirerek beklemeye başladığı, mevziinin açık olan penceresinden bir insan silüetinin kapıya doğru gelmekte olduğunu görünce üç kez "dur" ikazı yaptığı, ancak kapıya yönelen şahsın durmadığı ve kapıdan içeri girmek üzere adım atan A.Ç.'a bir el ateş ettiği, böylece, kanunun ve zaruretin tayin ettiği hududu tecavüz etmek suretiyle adam öldürmek suçunu işlediği ileri sürülerek, eylemine uyan Türk Ceza Kanunu'nun 448, 50. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle 7. Kolordu Komutanlığı Askeri Savcılığı'nın 20.3.1998 gün ve E:1998/375, K:1998/228 sayılı iddianamesiyle kamu davası açılmıştır. 

            7. Kolordu Komutanlığı Askeri Mahkemesi'nce, sanığın yüklenen eylem nedeniyle beraetine karar verilmiş, Askeri Yargıtay 2. Dairesi'nce, hükmün esastan bozulması üzerine, aynı Mahkemece, sanığın, yüklenen eylemler sebebiyle iddianamede belirtilen kanun maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmiş, Askeri Yargıtay 2.Dairesi, bu kez hükmü, uygulama, fer'i cezada gerekçesizlik ve aleyhe fazla süreli fer'i ceza tayin edilmesi yönlerinden bozmuştur. 

            7. KOLORDU KOMUTANLIĞI ASKERİ MAHKEMESİ: 10.4.2001 gün ve E:2001/851, K:2001/278 sayıyla; sanığa yüklenen suçun askeri bir suç olmaması, askeri bir suça bağlı bulunmaması ve sanığın terhis edilmesiyle askeri mahkemede yargılanmasını gerektiren ilginin de kesildiği gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, temyiz edilmeyen karar kesinleşerek, dava dosyası, Mardin Ağır Ceza Mahkemesi’ne  gönderilmiştir. 

            MARDİN 1. AĞIR CEZA MAHKEMESİ: 26.10.2001 gün ve E:2001/310, K:2001/309 sayıyla; asker kişi sanığı, asker kişiye karşı, askeri mahalde, askerlik hizmet ve görevleri ile ilgili olarak işlediği ileri sürülen suç nedeniyle, yargılama görevinin askeri yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, dava dosyası, Mardin Cumhuriyet Başsavcılığı'nca, Mahkememize gönderilmiştir. 

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümünün, Samia AKBULUT'un Başkanlığında, Üyeler; Cengiz ERDOĞAN, Ahmet Şükrü DAĞLI, Keskin KAYLAN, Necmettin ÖZKAN, Recep SÖZEN, Tamer KORKMAZ’ın katılımlarıyla yapılan 25.3.2002  günlü toplantısında, Raportör-Hakim G. Fatma BÜYÜKEREN’in, başvurunun reddi yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Mustafa EKİNCİ ile Askeri Yargıtay Başsavcı Yardımcısı Mehmet ALP'in, başvurunun reddine ilişkin yazılı ve sözlü açıklamaları dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: 

USULE İLİŞKİN İNCELEME:

            Dosyanın incelenmesinde, adli yargı yerince verilen görevsizlik kararının, duruşmada bulunmayan sanık ya da vekiline tebliğ edilmediği anlaşılmıştır. 

Uyuşmazlığın incelenebilmesi için, 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanun'un 1 ve 14. maddeleri uyarınca, yargı yerlerince verilen kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerekmektedir. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu'nun 9.12.1931 gün ve E:1931/12, K:1931/48 sayılı kararında da belirtildiği gibi yargı yolunu değiştirmeye yönelik görevsizlik kararlarının temyize tabi oldukları kuşkusuzdur. Böylece, sanık ya da vekiline tebliğ edilmeyen görevsizlik kararının kesinleşmesinden söz edilmesine olanak yoktur. 

            Açıklanan nedenlerle, Mardin Ağır Ceza Mahkemesi'nce verilen görevsizlik kararının kesinleşmemiş olması nedeniyle, 2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından, aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan başvurunun reddine karar verilmesi gerekmektedir.

SONUÇ         : 2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan BAŞVURUNUN REDDİNE,  25.3.2002 günü kesin olarak oybirliği ile karar verildi.