OLAY : İrtikap suçundan; Gölcük Donanma Komutanlığı Askeri mahkemesinde, Mühendis Albay S.Ö. yargılanması sırasında; sivil kişi sanıklar B.K. ile Y.D.`

`ın "yalan tanıklık ettikleri" ileri sürülerek, Türk Ceza Yasasının 286/1. maddesi uyarınca ayrı ayrı cezalandırılmaları için; Gölcük Cumhuriyet Başsavcılığının 10.2.1994 gün ve 1994/114-76 Esas sayılı iddianamesiyle kamu davası açılmıştır.

GÖLCÜK ASLİYE CEZA MAHKEMESİ: 4.11.1994 gün ve 1994/96-420 sayı ile; sanıklara atılı suçun Askeri Mahkemede görülmekte olan dava esnasında ve askeri bir suç nedeniyle oluştuğu; yargılama yapmanın Gölcük Donanma Komutanlığı Askeri Mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, karar temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir.

GÖLCÜK DONANMA KOMUTANLIĞI ASKERİ MAHKEMESİ: 27.12.1994 gün ve 1994/400-318 sayı ile; Sivil kişi sanıklara atılan ve TCK.nun 286/1. maddesinde yazılı olan suçun, 353 sayılı Askeri Mahkemeler Kuruluşu ve Yargılama Usulü Yasasının 11. maddesinde sayılan suçlardan olmadığı; bu nedenle, davaya bakma görevinin Adli yargının görev alanına girdiği gerekçesiyle görevsizliğine karar vermiş, bu karar da temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir.

Böylece; adli ve askeri yargı yerleri arasında, 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş ve İşleyişi Hakkında Yasanın 14. maddesinde belirtilen biçimde, olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuş; dava dosyası Gölcük Donanma Komutanlığı Askeri Savcılığının 27.4.1995 gün ve 1995/145 İda. sayılı yazısı ekinde Uyuşmazlık Mahkemesine gönderilmiştir.

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümü, Selçuk Tüzün`

`ün Başkanlığında; M. Vehbi Benli, İrfan Kılınç, Uzel Kızılkılıç, Muhteşem Savaşan, İsmail Zeki Çağatay ve M. Münip Emre`

`nin katılmaları ile yaptığı 9.06.1995 günlü toplantıda, raportör Hakim Necdet Selçuk`

`un raporu ile dosyadaki belgeler okunduktan; toplantıda, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı yerine katılan Savcı İsmet Gökalp ile Askeri Yargıtay Başsavcısı yerine katılan Hakim Yarbay Oktay Yüksel`

`in, davanın çözümünün Adli yargı yerinin görevine girdiği yolundaki düşünceleri doğrultusunda sözlü açıklamaları da dinlendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

353 sayılı Askeri Mahkemeler Kuruluşu ve Yargılama Usulü Yasasının "Askeri Mahkemelerin Görevleri" başlığını taşıyan 9. maddesinde; "Askeri Mahkemelerin görevleri asker kişilerin askeri olan suçları ile bunların asker kişiler aleyhine veya askeri mahallerde yahut askerlik hizmet ve görevleriyle ilgili olarak işledikleri suçlara bakmak" olarak sayılmıştır.

Askeri suç ise, öğretide ve uygulamada;

a) Unsurları ve cezalarının tamamı Askeri Ceza Yasasında yazılı olan; diğer bir ifadeyle, Askeri Ceza Yasası dışında hiçbir ceza yasası ile cezalandırılmayan suçlar,

b) Unsurları kısmen Askeri Ceza Yasasında, kısmen diğer ceza yasalarında gösterilen suçlar,

c) Türk Ceza Yasasına atıf suretiyle, askeri suç haline getirilen suçlar,

Olmak üzere, üç grupta mütalaa edilmektedir.

Sanıklara atılı "yalan tanıklık etmek suçu" askeri bir suç olmadığı gibi, atıf suretiyle de askeri suç haline getirilen suçlardan değildir.

Asker olmayan sanıklara atılı suç, 353 sayılı Yasanın 11. maddesinde yazılı suçlardan da değildir.

Açıklanan nedenlerle; anlaşmazlığın adli yargı yerinde görülmesine ve Gölcük Asliye Ceza Mahkemesinin 4.11.1994 gün ve 1994/96-420 sayılı görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.

SONUÇ : Anlaşmazlığın niteliğine göre: davanın Adli yargı yerinde görülmesi gerektiğine, bu nedenle Gölcük Asliye Ceza Mahkemesinin 4.11.1994 gün ve 1994/96-420 sayılı görevsizlik kararının kaldırılmasına, 9.6.1995 gününde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.