Giderilmesini İsteyen         : E.T.

Karşı Taraf                            : Av. S.B.  

            O L A Y : I) SAMSUN 1. ASLİYE CEZA MAHKEMESİ; 28.2.2006 gün ve E:2004/875, K:2006/144 sayı ile, katılanın S.B., sanığın E.T. olduğu; görev nedeni ile hakaret suçundan dolayı açılan davada; sanığın atılı suçtan beraatine karar vermiştir.

            2) SAMSUN 3. ASLİYE CEZA MAHKEMESİ; 20.6.2007 gün ve D.No:2006/415, K:2007/364 sayı ile, katılanın S.B., sanıkların M.N.H. ve U.H. olduğu; kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçundan dolayı açılan davada; sanıkların üzerlerine atılı suçtan ayrı ayrı beraatlerine karar vermiştir.

            3) SAMSUN 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ; 23.10.2007 gün ve E:2006/348,  K:2007/446 sayı ile, S.B. tarafından E.T.’a karşı açılan alacak davasında; davacının 2006/348 sayılı dosyasındaki talebinin kabulü ile 5,000,00 YTL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, faiz isteminin reddine; birleşen Samsun 2. Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2007/630 Esas sayılı dosyasında davacı talebinin 2,625,40 YTL olarak kabulüne, azil tarihi olan 6.10.2004 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile beraber davalıdan alınarak davacıya verilmesine; ihtiyati tedbirin karar kesinleşinceye kadar devamına karar vermiştir.

            E.T., Uyuşmazlık Mahkemesi’ne hitaben verdiği 15.2.2010 günlü dilekçesinde, Samsun 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 23.10.2007 tarih ve 2006/348 Esas, 2007/446 Karar sayılı kesinleşen kararı ile, Samsun 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 28.2.2006 tarih ve 2004/875 Esas, 2006/144 Karar sayılı kesinleşen kararı ve Samsun 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 20.6.2007 tarih ve 2006/415 Esas, 2007/364 Karar sayılı kesinleşmeyen kararları arasında hüküm uyuşmazlığı bulunduğunu ileri sürerek giderilmesini istemiştir.

İNCELEME VE GEREKÇE : Uyuşmazlık Mahkemesi Hukuk Bölümü’nün, Ahmet AKYALÇIN’ın Başkanlığında, Üyeler: Mustafa KICALIOĞLU, Mahmut BİLGEN, Habibe ÜNAL, Sıddık YILDIZ, Muhittin KARATOPRAK ve Sedat ÇELENLİOĞLU’nun katılımlarıyla yapılan 5.7.2010 günlü toplantısında; Raportör-Hakim Nurdane TOPUZ’un 2247 sayılı Yasa’da öngörülen koşulları taşımayan başvurunun reddi gerektiği yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Dr. İlknur ALTUNTAŞ ile Danıştay Savcısı Mehmet AKKAYA’nın başvurunun reddi gerektiğine ilişkin sözlü açıklamaları da dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş ve İşleyişi Hakkında Kanun’un “Mahkemenin görevi” başlığını taşıyan 1. maddesinin birinci fıkrasında, “Uyuşmazlık Mahkemesi; Türkiye Cumhuriyeti Anayasası ile görevlendirilmiş, adli, idari ve askeri yargı mercileri arasındaki görev ve hüküm uyuşmazlıklarını kesin olarak çözmeye yetkili ve bu kanunla kurulup görev yapan bağımsız bir yüksek mahkemedir” denilmiş; 24. maddesinin birinci fıkrasında(Değişik birinci fıkra: 21/1/1982 - 2592/7 md.) ise, 1 inci maddede gösterilen yargı mercilerinden en az ikisi tarafından, görevle ilgili olmaksızın kesin olarak verilmiş veya kesinleşmiş, aynı konuya ve sebebe ilişkin, taraflarından en az biri aynı olan ve kararlar arasındaki çelişki yüzünden hakkın yerine getirilmesi olanaksız bulunan hallerde hüküm uyuşmazlığının varlığının kabul edileceği belirtilmiştir.

Anılan hükme göre, hüküm uyuşmazlığının varlığı için:

a) Uyuşmazlık yaratan hükümlerin, adli, idari veya askeri yargı mercilerinden en az ikisi tarafından verilmesi,

b) Konu, dava sebebi ve taraflardan en az birinin aynı olması,

c) Her iki kararın da kesinleşmiş olması,

d) Kararlarda davanın esasının hükme bağlanması,

e) Kararlar arasındaki çelişki nedeniyle hakkın yerine getirilmesinin olanaksız bulunması koşullarının birlikte gerçekleşmesi aranmaktadır.

E.T., 15.2.2010 günlü dilekçesi ile, Samsun 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 23.10.2007 tarih ve 2006/348 Esas, 2007/446 Karar sayılı kesinleşen, Samsun 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 28.2.2006 tarih ve 2004/875 Esas, 2006/144 Karar sayılı kesinleşen ve Samsun 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 20.6.2007 tarih ve 2006/415 Esas, 2007/364 Karar sayılı kesinleşmeyen kararları arasında hüküm uyuşmazlığı bulunduğunu ileri sürerek uyuşmazlığın giderilmesini istemiş ise de; sözü edilen kararların tamamının aynı yargı düzeninde(adli yargı) yer alan mahkemelerce verilmiş olması karşısında, 2247 sayılı Kanun’un yukarıda sözü edilen maddelerine göre olayda hüküm uyuşmazlığının gerçekleştiğinden söz etmek mümkün değildir.

Açıklanan nedenlerle, hüküm uyuşmazlığının varlığı için 2247 sayılı Yasa’nın 24. maddesinde öngörülen koşulları taşımayan başvurunun reddi gerekmiştir. 

S O N U Ç : 2247 sayılı Yasa’nın 24. maddesinde öngörülen koşulları taşımayan BAŞVURUNUN REDDİNE,  5.7.2010 gününde OYBİRLİĞİ İLE KESİN OLARAK karar verildi.