Davalı            : Radyo ve Televizyon Üst Kurulu

            Vekili              : Av. Z.Ç, Av. H.Y. 

            O  L  A  Y       : Adıgeçen Şirket tarafından, televizyon lisans izni almak için çeşitli zamanlarda yapılan başvurular, davalı idarece, 18.3.1995 tarihinde yayımlanan Genel Tebliğde öngörülen 18.3-28.4.1995 tarihleri arasında lisans başvurusu bulunmadığı nedeniyle, sırasıyla 19.4.2000,11.5.2000, 5.10.2000 ve 30.11.2000 günlü işlemlerle reddedilmiştir.

            Davacı Şirket yetkilisince,

1-    5.10.2000 günlü işlemin iptali istemiyle açılan dava, ANKARA 9. İDARE MAHKEMESİ' nce; 19.1.2001 gün ve E:2000/1457, K:2001/12 sayı ile,

2-    30.11.2000 günlü işlemin iptali istemiyle açılan dava, ANKARA  3.  İDARE MAHKEMESİ' nce;   11.4.2001  gün  ve  E: 2001/129,   K: 2001/448 sayı ile,

“süreaşımı nedeniyle “reddedilmiştir.

            UYUŞMAZLIK MAHKEMESİNDEN İSTEK: Davacı Şirket yetkilisi tarafından, 8.6.2001 günlü dilekçe ile, tarafları, konusu ve sebebi aynı olan davalarda her iki mahkemece verilen kararlar ile Danıştay'ın yerleşik içtihatları arasında hüküm uyuşmazlığı doğduğundan bahisle giderilmesi istemiyle Uyuşmazlık Mahkemesi Başkanlığına başvuruda bulunulmuştur. 

            İNCELEME VE GEREKÇE  : Uyuşmazlık Mahkemesi Hukuk Bölümü’nün, Ali HÜNER’in Başkanlığında, Üyeler: Dr. Mustafa KILIÇOĞLU, Ümran SAYIŞ, Bekir AKSOYLU, Ayla ALKIVILCIM, Dr. Serdar ÖZGÜLDÜR ve Hıfzı ÇUBUKLU’nun katılımlarıyla yapılan 9.7.2001 günlü toplantısında, Raportör- Hakim İsa YEĞENOĞLU’ nun 2247 sayılı Yasada öngörülen koşulları taşımayan başvurunun reddi gerektiği yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Mustafa EKİNCİ ile Danıştay Savcısı Emin Celalettin ÖZKAN’ ın başvurunun reddi gerektiğine ilişkin yazılı açıklamaları da dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: 

USULE  İLİŞKİN İNCELEME:

 2247   sayılı   Uyuşmazlık    Mahkemesinin   Kuruluş    ve   İşleyişi   Hakkında  Kanun’un 1.maddesinde, Uyuşmazlık Mahkemesinin, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası ile görevlendirilmiş, adli, idari ve askeri yargı mercileri arasındaki görev ve hüküm uyuşmazlıklarını kesin olarak çözmeye yetkili ve bu Kanunla kurulup görev yapan bağımsız bir yüksek mahkeme olduğuna işaret edilmekte;24.maddesinin 2592 sayılı Kanunla değişik  birinci fıkrası,”1’nci  maddede gösterilen yargı mercilerinden en az ikisi tarafından,görevle ilgili olmaksızın kesin olarak verilmiş veya kesinleşmiş,aynı konuya ve sebebe ilişkin,taraflarından en az biri aynı olan ve kararlar arasındaki çelişki yüzünden hakkın yerine getirilmesi olanaksız bulunan hallerde hüküm uyuşmazlığının varlığı kabul edilir.”hükmünü taşımaktadır.      

     Anılan    hükümlere    göre,   hüküm    uyuşmazlığının   varlığı     için, 24. maddede öngörülen koşulların yanısıra  ve öncelikle,uyuşmazlık yaratan hükümlerin 1.maddede gösterilen adli,idari veya askeri yargı mercilerinden en az ikisi tarafından verilmiş olması gerekmektedir.

Olayda,hüküm uyuşmazlığına neden olduğu ileri sürülen kararların,sadece idari yargı düzenine dahil bulunan yargı yerlerince verildiği;dolayısıyla ortada 1.maddede gösterilen farklı yargı düzenlerine dahil mahkemelerce verilmiş kararlar bulunmadığı anlaşılmaktadır.

Belirtilen durum karşısında,hüküm uyuşmazlığının varlığı için aranan “Uyuşmazlık yaratan hükümlerin adli, idari veya askeri yargı mercilerinden en az ikisi tarafından verilmiş olması” koşulu gerçekleşmediğinden, 2247 sayılı Yasa’nın 1. ve 24. maddesine uygun bulunmayan başvurunun reddi gerekmektedir. 

            SONUÇ         : 2247 sayılı Yasa’nın 1.ve 24. maddelerine uygun bulunmayan BAŞVURUNUN REDDİNE, 9.7.2001 gününde KESİN OLARAK OYBİRLİĞİ İLE karar verildi.