OLAY : Davacı vekili, kapsam dışı personel olarak çalışmakta iken işyerinin özelleştirme kapsamına alınması nedeniyle 4046 sayılı Yasa hükümlerine göre MKE Kurumuna naklen atanan müvekkilinin, davalı Şirkette çalıştığı sürelere ilişkin kıdem tazminatından doğan alacağının tahsiline hükmedilmesi istemiyle, TAKSAN A.Ş. ile Başbakanlık Özelleştirme İdaresi Başkanlığı aleyhine, 17.9.2001 gününde adli yargı yerinde dava açmıştır.

ANKARA 11. İŞ MAHKEMESİ; 18.7.2002 gün ve E: 2001/1056, K: 2002/1205 sayı ile, davalı Şirkete ait işyerinde kapsam dışı personel olarak çalışmakta iken ve henüz özelleştirme işlemi tamamlanmadan 4046 sayılı Yasa'nın 22. maddesi hükmüne göre başka bir kamu kurumuna memur kadrosuna naklen ataması yapılan davacı tarafından açılan davanın, emsal kararlara göre idari yargı yerinde çözümlenmesinin gerektiği gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiştir.

Başkanlık yazısı ile getirilen adli yargı dosyasının incelenmesinden: anılan Mahkeme kararı, taraflarca temyiz edilmesi üzerine YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİ'nin 9.12.2002 gün ve E: 2002/26033, K: 2002/23373 sayılı kararıyla, "Davalı işyerinin özelleştirme kapsamında olup, davacının da kapsamdışı personel olduğu konusunda uyuşmazlık yoktur. Keza kamu kurumu niteliğindeki işyerinde çalışan kapsamdışı personelin uyuşmazlıklarında idari yargının görevli olduğu Uyuşmazlık Mahkemesinin ilke kararı ile de sabittir. Ancak bu ilke kararı, kamu kurumu niteliğinden özel hukuk tüzel kişiliğine geçiş dönemi ile sınırlıdır. Bir başka anlatımla, davalı kamu kurumu özelleştirilip özel hukuk tüzel kişiliğine geçmiş ve davacı kapsamdışı personelin bu sürede de çalışması sözkonusu ise uyuşmazlıkta artık adli yargı yerinde görülmelidir. Mahkemece bu husus açıklığa kavuşturulmamıştır. O halde, özelleştirme kapsamındaki kamu kurumu işyerinin özel hukuk tüzel kişiliğini kazandığı tarih araştırılmalı ve davacının bu tarihten sonra çalışıp çalışmadığı belirlenmeli ve sonucuna göre bir karar verilmelidir. Eksik inceleme sonucu görevsizlik kararı verilmesi hatalıdır." gerekçesiyle bozulmuş olup, bu bozma kararı üzerine adı geçen Mahkemece herhangi bir hüküm verilmeksizin dava dosyasının Uyuşmazlık Mahkemesi'ne gönderildiği anlaşılmaktadır.

Davacı vekilince, aynı istekle, TAKSAN A.Ş. aleyhine, 28.11.2002 gününde idari yargı yerinde dava açılmıştır.

ANKARA 5. İDARE MAHKEMESİ TEK HAKİMİ; 11.12.2002 gün ve E: 2002/1774, K: 2002/1612 sayılı ile, uyuşmazlık, davacının davalı idareyle aralarında iş akdi bulunduğu döneme ilişkin olarak 1475 sayılı Kanunda düzenlenen kıdem tazminatı alacağından kaynaklandığından, 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 1. maddesine göre davanın görüm ve çözümünde iş mahkemelerinin görevli olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş; bu karar, itiraz edilmeyerek kesinleşmiştir.

Davacı vekilince, olumsuz görev uyuşmazlığı doğduğu öne sürülerek giderilmesi istemiyle dilekçe verilmesi üzerine, idari yargı dosyası Uyuşmazlık Mahkemesi'ne gönderilmiştir.

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Hukuk Bölümü'nün, Ali HÜNER'in Başkanlığında. Üyeler: Yılmaz DERME, Dr. Mustafa KILIÇOĞLU, Ayla ALKIVILCIM, Ahmet BAŞPINAR, Dr. Serdar ÖZGÜLDÜR ve Hıfzı ÇUBUKLU'nun katılımlarıyla yapılan 16.6.2003 günlü toplantısında, Raportör-Hakim İsa YEĞENOĞLU'nun 2247 sayılı Yasa'da öngörülen koşulu taşımayan başvurunun reddi gerektiği yolundaki raporu okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Ahmet BEŞİNCİ ile Danıştay Savcısı Tülin ÖZGENÇ'in başvurunun reddi gerektiğine ilişkin yazılı düşünceler doğrultusundaki açıklamaları da dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

USULE İLİŞKİN İNCELEME:

2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanun'un 14. maddesine göre; olumsuz görev uyuşmazlığının bulunduğunun ileri sürülebilmesi için adli, idari veya askeri yargı mercilerinden en az ikisinin tarafları, konusu ve sebebi aynı olan davada kendilerini görevsiz görmeleri ve bu yolda verdikleri kararın kesin veya kesinleşmiş olması gerekmekte; bu uyuşmazlığın giderilmesi istemi ise, hukuk uyuşmazlıklarında ancak davanın taraflarınca ileri sürülebilmektedir. Aynı Yasanın 27. maddesinde ise, Uyuşmazlık Mahkemesinin, uyuşmazlık çıkarmaya veya görev uyuşmazlıklarına ilişkin istemleri önce şekil ve süre açısından inceleyeceği; yöntemine uymayan veya süresi içinde ileri sürülmemiş istemleri reddedeceği kuralına yer verilmektedir.

Olayda, İdare Mahkemesi Tek Hakimi'nce verilen görevsizlik kararının itiraz edilmeyerek kesinleşmesine karşılık, İş Mahkemesi'nin görevsizlik kararı temyiz edilmiş ve Yargıtay'ca da sözkonusu karar bozulmuş olup, ortada adli yargı yerine ait kesinleşmiş bir görevsizlik kararı bulunmadığından, 2247 sayılı Yasa'nın 14. maddesinde öngörülen "adli, idari veya askeri yargı mercilerinden en az ikisi tarafından verilen kesin veya kesinleşmiş görevsizlik kararları olması" koşulu gerçekleşmemiştir.

Açıklanan nedenlerle, 2247 sayılı Yasa'nın 14. maddesinde öngörülen koşulu taşımayan başvurunun, aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca reddi gerekmektedir.

SONUÇ : 2247 sayılı Yasa'nın 14. maddesinde öngörülen koşulu taşımayan BAŞVURUNUN, aynı Yasa'nın 27 maddesi uyarınca REDDİNE, 16.6.2003 gününde KESİN OLARAK OYBİRLİĞİ İLE karar verildi.