Katılan           : F.D.

Sanıklar         : 1-S.B.

                          2-H.K.

                          3-S.Ö.

                          4-Ş.A.                                           

OLAY             : Çiftlik Jandarma Karakol Komutanlığı emrinde görevli sanık J. Onb. S.Ö. ile J. Er Ş.A.’ın, 16.8.1999 günü, görevli olarak gittikleri Niğde İl merkezinden köy minibüsü ile ilçeye dönerlerken, katılan F.D.’ün minibüse ön kapıdan binememesinin sebebi olarak kendilerini görmesi ve her iki sanığa “benimle uğraşmayın, benim dayım var sizi bir gecede yok eder sürdürürüm” demesiyle çıkan tartışma sonrasında, ilçe merkezine gelindiğinde, karakol nizamiyesi önünde inerek durumu diğer sanık J. Uz. Çvş. H.K.’a ilettikleri, onun da katılanı şikayetçi ise müracaatını, şikayet edilen ise savunmasını almak için karakola getirttiği, karakolda sanık H.K.’un yumrukla göğüs nahiyesine sayısız kez vurduğu ve “bana vurma kalbim var” diyen katılana “senin kalbini sinkaf ederim, şerefsiz, askerle ne uğraşıyorsun” diyerek hakaret ettiği, daha sonra karakol komutanı olarak görev yapan sanık J. Asb. Kad. Bçvş. S.B.’nın makam odasına alınan katılana bu sanığın da jop ile bacaklarına vurduğu, karakoldan çıkarken sanıklar Ş.A. ve S.Ö. tarafından da tekme ve tokat atmak suretiyle dövüldüğü, böylece, sanıkların efrada suimuamelede bulunmak suçunu işledikleri ileri sürülerek, eylemlerine uyan Türk Ceza Kanunu’nun 245. maddesi uyarınca  cezalandırılmaları istemiyle Çiftlik Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 20.9.1999 gün ve E:1999/95, K:1999/56 sayılı iddiana-mesiyle kamu davası açılmıştır. 

ÇİFTLİK ASLİYE CEZA MAHKEMESİ: 27.4.2000 gün ve E:1999/71, K:2000/31 sayıyla; yargılama aşamasında, sanık S.B.’nın, katılanı, karakola herhangi bir adli işlem için çağırtmadığını ve herhangi bir işleme geçmediğini beyan etmesi, Çiftlik ilçesinde emniyet amirliğinin bulunması nedeniyle sanıkların adli görev yapmalarının sözkonusu olamayacağı, yüklenen eylemin, asker kişi sanıklar tarafından askeri mahalde işlendiği ileri sürüldüğü açıklanarak, yargılama görevinin askeri yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik  kararı vermiş,  kararın  sanıklar  S. B. ve  H. K.  tarafından  temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 4. Ceza Dairesi’nce, niteliğine göre görevsizlik kararına karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu açıklanarak, temyiz davası isteği hakkında bir karar vermeye yer olmadığına ve dosyanın incelenmeksizin karar mahkemesine geri gönderilmesine karar verilmiş, dava dosyası adli yargı yerince, Jandarma Genel Komutanlığı Askeri Mahkemesi’ne gönderilmiştir.           

JANDARMA GENEL KOMUTANLIĞI ASKERİ MAHKEMESİ : 4.6.2003 gün ve E:2003/230, K:2003/307 sayıyla; yüklenen eylemi, sanıkların adli görevleri sırasında işledikleri, sanıklardan S.Ö. ile Ş.A.’ın yargılama aşamasında terhis edildikleri açıklanarak, yargılama görevinin adli yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle, görevsizlik kararı vermiş, temyiz edilmeyen karar kesinleşerek, dava dosyası, Jandarma Genel Komutanlığı Askeri Savcılığı’nca, Mahkememize gönderilmiştir.

 İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümünün, Ahmet AKYALÇIN’ın Başkanlığında, Üyeler; Süleyman ÖZCAN, Hamdi Yaver AKTAN, Muvaffak TATAR, Hasan DENGİZ, M. Sadık LİMAN, Nuri NECİPOĞLU’nun katılımlarıyla yapılan 10.7.2006 günlü toplantısında, Raportör-Hakim G. Fatma BÜYÜKEREN’in, başvurunun reddi yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Ahmet BEŞİNCİ ile Askeri Yargıtay  Başsavcı  Yardımcısı Sevilay BATIR’ın başvurunun reddine ilişkin yazılı ve sözlü açıklamaları dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: 

            Dosyanın incelenmesinde, adli yargı yerince verilen görevsizlik kararının, sanıklar H.K. ile S.B. tarafından temyiz edildiği, Yargıtay 4. Ceza Dairesi’nce, verilen bu görevsizlik kararına karşı yalnızca itiraz yolu açık olduğu gerekçesiyle temyiz incelemesi yapılmaksızın dosyanın karar mahkemesine geri gönderildiği anlaşılmıştır. 

            5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223. maddesinin onuncu fıkrasında, “Adli yargı dışındaki bir yargı merciine yönelik görevsizlik kararı kanun yolu bakımından hüküm sayılır” denilmiştir. 

Uyuşmazlığın incelenebilmesi için, 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanun'un 1 ve 14. maddeleri uyarınca, yargı yerlerince verilen kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerekmektedir. Ceza Muhakemesi Kanunu hükümleri yanında ayrıca, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu'nun 9.12.1931 gün ve E:1931/12, K:1931/48 sayılı kararında da belirtildiği gibi yargı yolunu değiştirmeye yönelik görevsizlik kararlarının temyize tabi oldukları kuşkusuzdur. Böylece, adli yargı yerince verilen ve temyiz edilen görevsizlik kararının, temyiz incelenmesi yapılmadan karar mahkemesine geri gönderilmesi nedeniyle, kesinleşmesinden sözedilmesine olanak yoktur. Bu nedenle, adli yargı yerince verilen görevsizlik kararının usule uygun biçimde temyiz incelemesi yapılmalı, dava dosyası kesinleştikten sonra, dosyanın Mahkememize gönderilmesi gerekmektedir. 

Açıklanan nedenlerle, Çiftlik Asliye Ceza Mahkemesi'nce verilen görevsizlik kararının kesinleşmemiş olması nedeniyle, 2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından, aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan başvurunun reddine karar verilmesi gerekmiştir. 

SONUÇ         : 2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşma-dığından aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan BAŞVURUNUN REDDİNE, 10.7.2006 günü  OYBİRLİĞİ  İLE  KESİN OLARAK karar verildi.