Sanık             : S.T. 

            O L AY           : Gelibolu 18. Zh. Tug. 1. Tnk. 1. Bt. Komutanlığı emrinde görevli sanık Tnk. Er S.T.'ın, 23.6.1995 günü, karargah binasının koridorunda "Yaşasın PKK, kahrolsun T.C." demek suretiyle bölücülük propagandası yaptığı ileri sürülerek eylemine uyan 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu'nun 8. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle Gelibolu 2. Kolordu Komutanlığı Askeri Savcılığı'nın 3.10.1995 gün ve E:1995/1238, K:1995/711 sayılı iddianamesiyle kamu davası açılmıştır. Gelibolu 2. Kolordu Komutanlığı Askeri Mahkemesi'nin görevsizlik kararı vermesi üzerine, dava dosyası, İstanbul Devlet Güvenlik Mahkemesi'ne gönderilmiştir. 

            İSTANBUL 1. NOLU DEVLET GÜVENLİK MAHKEMESİ: 8.3.1996 gün ve E:1996/95, K:1996/40 sayıyla; sanığa yüklenen eylemin Türk Ceza Kanunu'nun 312/1. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, itiraz edilmeyen karar kesinleşerek, dava dosyası, Gelibolu Asliye Ceza Mahkemesi'ne gönderilmiştir. 

            GELİBOLU ASLİYE CEZA MAHKEMESİ: 17.2.2000 gün ve E:1996/81, K:2000/19 sayıyla; sanığa yüklenen eylemin Türk Ceza Kanunu'nun 312/2. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu bu nedenle yargılama görevinin Devlet Güvenlik Mahkemesi'ne ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, kararın itiraz  edilmeyerek kesinleşmesi üzerine, dava dosyası, Gelibolu Cumhuriyet Başsavcılığı'nca Mahkememize gönderilmiştir. 

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümünün, Ali HÜNER’in Başkanlığında, Üyeler; Hasan GERÇEKER, Refik DİZDAROĞLU, Keskin KAYLAN, Necmettin ÖZKAN, Recep SÖZEN, A.Fahir KAYACAN' ın katılımlarıyla yapılan 19.6.2000 günlü toplantısında, Raportör-Hakim G. Fatma BÜYÜKEREN’ in, başvurunun reddi yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Mehmet ÖZDEVECİ ile Askeri Yargıtay Başsavcı Yardımcısı Y.Sezai KARAA'nın, başvurunun reddine ilişkin yazılı ve sözlü açıklamaları dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

    USULE İLİŞKİN İNCELEME:

2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanun'un “Mahkemenin Görevi” başlığını taşıyan 1. maddesinde; “Uyuşmazlık Mahkemesi; Türkiye Cumhuriyeti Anayasası ile görevlendirilmiş, adli, idari ve askeri yargı mercileri arasındaki görev ve hüküm uyuşmazlıklarını kesin olarak çözmeye yetkili ve bu yasayla kurulup görev yapan bağımsız bir yüksek mahkeme" olarak belirtilmiştir. 

Aynı Yasa’nın “Olumsuz Görev Uyuşmazlığı” başlığını taşıyan 14. maddesinde;  olumsuz görev uyuşmazlığının bulunduğunun ileri sürülebilmesi için adli, idari veya askeri yargı mercilerinden en az ikisinin yanları, konusu ve sebebi aynı olan davada kendilerini görevsiz görmeleri ve bu yolda verdikleri kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerektiği öngörülmüştür. 

Yine aynı Yasa’nın 27. maddesinde; “Uyuşmazlık Mahkemesi, uyuşmazlık çıkarmaya veya görev uyuşmazlıklarına ilişkin istemleri önce şekil ve süre açısından inceler; yöntemine uymayan veya süresi içinde ileri sürülmemiş istemleri reddeder” hükmü yer almıştır. 

2845 sayılı Devlet Güvenlik Mahkemesinin Kuruluş Ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun'un 18. maddesinde, "Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun uygulanması bakımından Devlet Güvenlik Mahkemeleri ağır ceza mahkemesi derecesindedir." denilmiş, aynı kanunun 28. maddesinde, "Devlet Güvenlik Mahkemeleri arasındaki yetki uyuşmazlıkları ve ilk derece adli yargı mahkemeleriyle Devlet Güvenlik Mahkemeleri arasındaki görev uyuşmazlıkları, Yargıtayın ilgili ceza dairesi tarafından öncelikle ve kesin olarak çözümlenir" kuralına yer verilmiştir. Buna göre, bu tür uyuşmazlıkların Yargıtay'ın ilgili dairesince çözümlenmesi gerekmekte olup, ayrıca 2247 sayılı Yasa'nın 14. maddesi uyarınca, Uyuşmazlık Mahkemesi'nce görev uyuşmazlıklarının çözüme kavuşturulabilmesi için ortada, bir yargı yolu uyuşmazlığı bulunması zorunludur. 

Başka bir anlatımla, iki ayrı yargı düzeni içinde yer alan yargı mercilerince verilmiş kesin veya kesinleşmiş bulunan görevsizlik kararları mevcut olmalıdır.Olayda, aynı yargı düzeni içinde yer alan İstanbul 1 nolu Devlet Güvenlik Mahkemesi ile Gelibolu Asliye Ceza Mahkemesi arasında görev uyuşmazlığı doğduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda, söz konusu uyuşmazlığın görüm ve çözümünde Yargıtay  görevli bulunduğundan ve  Uyuşmazlık Mahkemesi'nin görev alanı dışında kaldığından, olumsuz görev uyuşmazlığına ilişkin başvurunun 2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 27. maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekmektedir.

  SONUÇ: Anlaşmazlığın niteliğine göre, 2247 sayılı Yasa’nın 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından aynı Yasa’nın 1. ve 27. maddeleri uyarınca Uyuşmazlık Mahkemesi’nin görev alanı dışında kalan BAŞVURUNUN REDDİNE, 19.6.2000 günü KESİN OLARAK OYBİRLİĞİ  ile karar verildi.