Yakınan        : M.Ş. 

Sanıklar         : 1-M.G.

                          2-Y.G.

                          3-F.K.

                          4-C.K.

             OLAY             : Sivil kişi sanıklar M.G., Y.G., F.K. ve C.K.’ın, kendilerine ait telefon hatları ile 22.8.2002 gün ve sonrasında, daha önce çalınan yakınan M.Ş.’e ait cep telefonunu kullandıkları, böylece, suç eşyasını kullanmak suçunu işledikleri ileri sürülerek, eylemlerine uyan Türk Ceza Kanunu’nun 512/1, 522. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle Edremit Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 24.5.2004 gün ve E:2004/1009,K:2004/635 sayılı iddianamesiyle kamu davası açılmıştır. 

            EDREMİT ASLİYE CEZA MAHKEMESİ : 1.6.2004 gün ve E:2004/608, K:2004/1009 sayıyla; suç yeri itibariyle yetkisizlik kararı vermiş, dava dosyası, Ankara 13. Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderilmiştir. 

            ANKARA 13. ASLİYE CEZA MAHKEMESİ: 10.11.2004 gün ve E:2004/886, K:2004/790 sayıyla; suç yeri itibariyle yetkisizlik kararı vermiş, yetki uyuşmazlığının giderilmesi istemi ile dava dosyası, Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı’nca, Mahkememize gönderilmiştir. 

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümünün, Cafer  ŞAT’ın Başkanlığında, Üyeler; Süleyman ÖZCAN, Hamdi Yaver AKTAN, Muvaffak TATAR, Recep SÖZEN, Tamer KORKMAZ, M. Sadık LİMAN’ın  katılımlarıyla yapılan 4.4.2005 günlü toplantısında, Raportör-Hakim G. Fatma BÜYÜKEREN’in, başvurunun reddi yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Ahmet BEŞİNCİ ile Askeri Yargıtay  Başsavcı  Yardımcısı Önder BAŞOĞUL’un, başvurunun reddine ilişkin yazılı ve sözlü açıklamaları dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanun'un “Mahkemenin Görevi” başlığını taşıyan 1. maddesinde; “Uyuşmazlık Mahkemesi; Türkiye Cumhuriyeti Anayasası ile görevlendirilmiş, adli, idari ve askeri yargı mercileri arasındaki görev ve hüküm uyuşmazlıklarını kesin olarak çözmeye yetkili ve bu yasayla kurulup görev yapan bağımsız bir yüksek mahkeme" olarak belirtilmiştir. 

Aynı Yasa’nın “Olumsuz Görev Uyuşmazlığı” başlığını taşıyan 14. maddesinde;  olumsuz görev uyuşmazlığının bulunduğunun ileri sürülebilmesi için adli, idari veya askeri yargı mercilerinden en az ikisinin yanları, konusu ve sebebi aynı olan davada kendilerini görevsiz görmeleri ve bu yolda verdikleri kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerektiği öngörülmüştür. 

Yine aynı Yasa’nın 27. maddesinde; “Uyuşmazlık Mahkemesi, uyuşmazlık çıkarmaya veya görev uyuşmazlıklarına ilişkin istemleri önce şekil ve süre açısından inceler; yöntemine uymayan veya süresi içinde ileri sürülmemiş istemleri reddeder” hükmü yer almıştır. 

            1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 18. maddesinde ise, aynı yargı düzeni içinde oluşan yetki uyuşmazlıklarının çözümünün “müşterek yüksek görevli mahkeme”ye ait olduğu belirtilmiştir. Uyuşmazlık Mahkemesi’nce görev uyuşmazlıklarının çözüme kavuşturulabilmesi için ortada, bir yargı yolu uyuşmazlığı bulunması zorunludur. Başka bir anlatımla, iki ayrı yargı düzeni içinde yer alan yargı mercilerince verilmiş kesin veya kesinleşmiş bulunan görevsizlik kararları mevcut olmalıdır. 

            Somut olayda, aynı yargı düzeni içinde yer alan Edremit Asliye Ceza Mahkemesi ile Ankara 13. Asliye Ceza  Mahkemesi arasında yetki uyuşmazlığı doğduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda, aynı yargı düzeni içinde bulunan iki asliye ceza mahkemesi arasında doğan yetki uyuşmazlığının çözümünün Uyuşmazlık Mahkemesi’nin görev alanı dışında kalması nedeniyle başvurunun  2247 sayılı Yasa’nın 27. maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerekmektedir. 

SONUÇ         : 2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşma-dığından aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca Uyuşmazlık Mahkemesi’nin görev alanı dışında bulunan  BAŞVURUNUN REDDİNE, 4.4.2005 günü  OYBİRLİĞİ  İLE  KESİN OLARAK karar verildi.