Maktüller       :1-I.Ö.

                        2-N.Ö.  

Sanıklar         :1-İ.K.

                         2-S.Ç.

                         3-M.A.

                         4-S.T.

                         5-S.B.

                         6-E.A.

                         7-M.A.                      

OLAY             :Diyarbakır/Devegecidi Bilge Kışla’da konuşlu Lojistik Destek Komutanlığı emrinde Komutan olarak görevli sanık Tnk. Yb. İ.K.’in, 24.11.2005 günü, 17 numaralı nöbet yerindeki nöbet kulesinin Manga Muharebe Atış alanına taşınması ile görevlendirildiği, kulenin Loj. Des. K. lığına ait Faun Krayn kurtarıcı marifetiyle İstihkam Bölüğüne ait iş makinesi çekicisine yüklenmesi ve çekici ile taşınmasının öngörülmesine rağmen, sanığın tahsis edilen çekici aracının operatörü olan aynı Komutanlık emrinde görevli sanık Ord. Tkns. Çvş. S.Ç.’a çekiciyi kulenin bulunduğu noktaya götürmesini ve yüklemenin orada yapılmasını istediği, sanık S.Ç.’un ise, keşif yapılmaksızın söz konusu yere çekicinin sokulamayacağını belirtmesi üzerine sinirlenerek bölgeden ayrıldığı, planlananın aksine kulenin aynı Komutanlık emrinde görevli sanık Tnk. Er E.A.’ın kullandığı kurtarıcı marifetiyle stabilize devriye yoluna kadar taşındığı, bu sırada bazı astsubaylarca kulenin bu noktadan sonra çekiciyle taşınmasının daha uygun olacağı bildirildiği halde, sanık İ.K.’in bu teklifi reddettiği, sanık S.Ç.’un ise kulenin kopan parçasını almak için kurtarıcının yanından ayrıldığı, böylece kulenin kurtarıcı ile taşınmasına devam edildiği, bu sırada kurtarıcı aracın etrafında emniyet ve nezaret görevi ile görevlendirilen aynı Komutanlık emrinde görevli sanıklar Ord. Bçvş. M.A., Ord. Tkns. Kd. Bçvş. M.A., Ord. Tkns. Kd. Çvş. S.T. ve Ord. Bçvş. S.B.’un aracın ön, arka, sağ ve sol tarafında ilerledikleri, asfalt yola çıkıp bir müddet gidildikten sonra yolun 8 metre kadar üzerinden geçen orta gerilim elektrik hattının altından geçilmeye çalışılırken, tel ile kurtarıcının bumu arasında bir metre kala şoförün ikaz edilmesi ile yapılan ani fren sonucu bumda asılı olan nöbet kulübesinde şiddetli bir salınım olduğu, bu esnada kulenin orta gerilim hattıyla temas etmesi sonucu kulübeyi tutarak sabitlemeye çalışan aynı Komutanlık emrinde görevli maktüller Ulş. Er I. Ö. ile Ord. Çvş. N. Ö. ’ın elektrik akımına kapılarak ağır yaralandıkları ve kaldırıldıkları hastanede hayatlarını kaybettikleri, alınan bilirkişi raporuna göre, her bir sanığın kusurlu davranışları sonucu olayın meydana geldiği, böylece, sanıkların taksirle öldürmek suçunu ileri sürülerek,  eylemlerine uyan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun  85/2. madde ve fıkrası  uyarınca cezalandırılmaları  istemiyle  7.  Kolordu  Komutanlığı  Askeri Savcılığı’nın 3.3.2006 gün ve E: 2006/325, K: 2006/176 sayılı iddianamesiyle kamu davası açılmıştır. 

7. KOLORDU KOMUTANLIĞI ASKERİ MAHKEMESİ: 25.4.2006 gün ve E:2006/2011, K:2006/583 sayıyla; sanıklardan E.A.’ın yargılama aşamasında terhis edildiği, yüklenen eylemin askeri suç olmadığı, askeri bir suça bağlı bulunmadığı ve 353 sayılı Yasa’nın 12 ve 18. maddeleri uyarınca sanıkları yargılama görevinin adli yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, kararın sanık İ.K. tarafından temyiz edilmesi üzerine, Askeri Yargıtay 4. Dairesi’nce, hükmün onanmasına karar verilmiş, böylece kesinleşen karar  ve dava dosyası, Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesi’ne gönderilmiştir. 

DİYARBAKIR 1. AĞIR CEZA MAHKEMESİ: 3.7.2007  gün ve E:2007/221, K:2007/336 sayıyla; asker kişi sanıklara yüklenen eylemin askerlik hizmet ve görevleri nedeniyle işlendiği, sanıklardan birinin terhis edilmiş olmasının suçun niteliğini değiştirmeyeceği ve diğer sanıkların halen asker kişi sıfatlarının devam ettiği açıklanarak sanıkları yargılama görevinin  askeri yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, dava dosyası, kendisine gelmekle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca, Mahkememize gönderilmiştir. 

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümünün, Ahmet AKYALÇIN’ın Başkanlığında,  Üyeler; Rıdvan ALTUN, Sezai AKBULUT, Ramazan ÖZKEPİR, Bilgin AK, İrfan YILMAZLAR, Ersun ÇETİN'in katılımlarıyla yapılan 06.11.2007 günlü toplantısında, Raportör-Hakim G. Fatma BÜYÜKEREN’in başvurunun reddi yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan;ilgili Başsavcılarla görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Ayla SONGÖR ile Askeri Yargıtay Başsavcı Yardımcısı Namık ÖZTÜRK'ün, başvurunun reddine ilişkin yazılı ve sözlü açıklamaları dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: 

            Dosyanın incelenmesinde, adli yargı yerince verilen görevsizlik kararının sanıklara tebliğ edilmediği,  karara karşı itiraz yolunun açık bulunduğunun  belirtildiği  görülmektedir. 

            5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 34. maddesi 2. fıkrasında, “Kararlarda, başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekilleri belirtilir” denilmiş, 223. maddesinin 10. fıkrasında, “Adli yargı dışındaki bir yargı merciine yönelik görevsizlik kararı kanun yolu bakımından hüküm sayılır” düzenlemesi yer almıştır. 

Uyuşmazlığın incelenebilmesi için, 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanun'un 1 ve 14. maddeleri uyarınca, yargı yerlerince verilen kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerekmektedir. Ceza Muhakemesi Kanunu hükümleri dışında ayrıca, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu'nun 9.12.1931 gün ve E:1931/12, K:1931/48 sayılı kararında da belirtildiği gibi yargı yolunu değiştirmeye yönelik görevsizlik kararlarının temyize tabi oldukları kuşkusuzdur. Böylece, sanıklara  başvurabileceği kanun yolu, mercii ve şekli gösterilmeyen, itiraz yolunun açık olduğu bildirilen kararın kesinleşmesinden söz edilmesine olanak yoktur. Bu nedenle, sanıklara yukarıda açıklanan haklarını belirtir nitelikte tebligat yapılarak temyiz süresinin beklenmesi, dava dosyası kesinleştikten sonra dosyanın Mahkememize gönderilmesi gerekmektedir.

Açıklanan nedenlerle, Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nce verilen görevsizlik kararının kesinleşmemiş olması nedeniyle, 2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından, aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan başvurunun reddine karar verilmesi gerekmiştir. 

SONUÇ : 2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşma-dığından aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan BAŞVURUNUN REDDİNE, 06.11.2007 günü  OYBİRLİĞİ  İLE  KESİN OLARAK karar verildi.