OLAY : Çanakkale 3. Deniz U/S Tb. Komutanlığı emrinde görevli sanık Dz. Ütğm. V.Y.'nın, izinde bulunduğu 22.8.1999 günü, Türkoğlu ilçesinde kız kardeşinin düğününde bulunduğu sırada, kendisine ait silahı N.E. isimli şahsa vererek havaya ateş ettirdiği, olaya müdahale etmek isteyen polis memurlarının önüne geçerek N.E. isimli şahsın ve silahın olay yerinden kaçırılmasına neden olduğu, "ben üsteğmenim, bu işi bildirmeyin, burada bitirelim, kapatalım" dediği ve polis memurunun kolundan tutarak "terbiyesizlik yapmayın" şeklinde hareket ettiği, bu arada silahın kendisine ait olduğunu, kız kardeşinin düğününde ateş etmesine karışamayacağını söylediği, böylece, resmi görevli memura mukavemet ve hareket suçlarını işlediği ileri sürülerek, eylemine uyan Türk Ceza Kanunu'nun 266/2, 258/1-3. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle Türkoğlu Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 22.8.1999 gün ve E: 1999/179, K: 1999/98 sayılı iddianamesiyle kamu davası açılmıştır.

TÜRKOĞLU ASLİYE CEZA MAHKEMESİ: 1.5.2002 gün ve E: 2002/90, K: 2002/45 sayıyla; iddianame içeriğinde açıkça olay günü, sanığın kendisine görevi nedeni ile tevdi edilen silahı Nedim Ergüven isimli kişiye vererek havaya ateş ettirdiğinin anlatıldığı, bu eylemin görevi kötüye kullanmak suçunu oluşturduğu, bu nedenle bu suç nedeniyle davanın ayrılarak ayrı bir esasa kaydedildiği açıklanarak, asker kişi olması sebebiyle görevi kötüye kullanmak suçundan yargılama görevinin askeri yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, temyiz edilmeyen karar kesinleşerek, dava dosyası, 6. Kolordu Komutanlığı Askeri Mahkemesi'ne gönderilmiştir.

6. KOLORDU KOMUTANLIĞI ASKERİ MAHKEMESİ: 17.9.2002 gün ve E: 2002/2576, K: 2002/755 sayıyla; olayda kullanılan silahın sanığın şahsi tabancası olduğu ve eylemlerin askeri hizmetle bağlantısının bulunmadığı, sanığa yüklenen eylemlerin, görevli memura mukavemet ve hakaret suçunu oluşturduğu bu suçların da askeri bir suç olmadığı, askeri bir suça bağlı bulunmadığı, asker kişiye karşı veya askeri mahalde yahut askeri hizmetle ilgili olarak da işlenmediği gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, kararın temyiz edilmeyerek kesinleşmesi üzerine, dava dosyası, 6. Kolordu Komutanlığı Askeri Savcılığı'nca, Mahkememize gönderilmiştir.

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümünün, Ali HÜNER'in Başkanlığıda, Üyeler; Cengiz ERDOĞAN, Refik DİZDAROĞLU, Keskin KAYLAN, Necmettin ÖZKAN, Recep SÖZEN, Ahmet ALKIŞ'ın katılımlarıyla yapılan 23.6.2003 günlü toplantısında, Raportör-Hakim G. Fatma BÜYÜKEREN'in, başvurunun reddi yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Ahmet BEŞİNCİ ile Askeri Yargıtay Başsavcı Yardımcısı Haluk ZEYBEL'in, başvurunun reddine ilişkin yazılı ve sözlü açıklamaları dinlendikten sonra

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

USULE İLİŞKİN İNCELEME:

Dosyanın incelenmesinden, iddianame içeriğinde, asker kişi sanık Vahit Yaşa'nın, olay günü, ( dosya içinde bulunan belgeden anlaşıldığı üzere ) teçhizat ( beylik ) silahı olarak kendisine verilen silahı, Nedim Ergüven isimli şahsa havaya ateş etmesi için verdiğinin anlatıldığı ancak sanığın bu eylemi hakkında herhangi bir dava açılmadığı, Türkoğlu Asliye Ceza Mahkemesi'nce, iddianame içeriğinde belirtilen ancak hakkında kamu davası açılmayan bu eylemin "görevi kötüye kullanmak" suçu olarak nitelendirildiği ve iddianame ile açılan kamu davasından ayrılarak ayrı bir esasa kaydedilip görevsizlik kararı verildiği, böylece askeri yargı yerine sanık hakkında "görevi kötüye kullanmak" suçu nedeniyle cezalandırılması istemi ile kamu davası açıldığı, Türkoğlu Cumhuriyet Başsavcılığı'nca 22.8.1999 gün ve 1999/179-98 sayılı iddianame ile açılan "resmi görevli memura mukavemet ve hakaret" suçları ile ilgili kamu davasının ayrı bir esasta kayıtlı olup yürütülmekte olduğu, bu dava nedeniyle herhangi bir görevsizlik kararının verilmediği anlaşılmaktadır.

Askeri yargı yerince verilen görevsizlik kararında, suça konu silahın sanığın şahsi tabancası olduğu ve eylemlerin askeri hizmetle bağlantısının bulunmadığı açıklanmış, bu haliyle eylemlerin görevli memura hakaret ve mukavemet suçunu oluşturduğu belirtilerek, "görevli memura hakaret ve mukavemet" suçlarından görevsizlik kararı verilmiştir. Asker kişi sanığın, beylik silahını sivil bir kişiye havaya ateş etmesi için vermekten ibaret olan eyleminin, görevli memura hakaret ve mukavemet suçunun unsuru olamayacağı, olada fikri içtima koşullarının da bulunmadığı açıktır. Böylece, askeri yargı yerince, "görevi kötüye kullanmak" suçu nedeniyle açılmış ve görevsizlik kararı verilmiş bulunan kamu davası hakkında herhangi bir karar verilmediği, görevsizlik kararı verilmeyen ve kendisine gönderilmeyen ( açılmayan ), halen adli yargı yerinde derdest bulunan "resmi görevli memura mukavemet ve hakaret" suçu nedeniyle açılan kamu davası hakkında görevsizlik kararı verildiği görülmektedir.

2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesi'nin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Yasa'nın 1. maddesinde; Uyuşmazlık Mahkemesi'nin adli, idari ve askeri yerleri arasındaki görev ve hüküm uyuşmazlıklarını kesin olarak çözmeye yetkili yüksek mahkeme olduğu belirtilmiş, 14. maddesinde ise; adli, idari ve askeri yargı mercilerinden en az ikisinin tarafları, konusu ve sebebi aynı olan davada kendilerini görevsiz görmeleri ve bu yolda verdikleri kararların kesin veya kesinleşmiş olması halinde olumsuz görev uyuşmazlığının oluşacağı öngörülmüş, aynı Yasa'nın 27. maddesinde de; Uyuşmazlık Mahkemesi'nin uyuşmazlık çıkarmaya ve görev uyuşmazlıklarına ilişkin istemleri, önce şekil ve süre yönünden inceleyeceği, yöntemine uymayan ve süresi içinde ileri sürülmeyen istekleri reddedeceği kabul edilmiştir.

Adli ve askeri yargı yerlerince verilen görevsizlik kararları, aynı sanık hakkında olup, sanığa yüklenen eylemler ve açılmış bulunan kamu davaları birbirinden farklı olduğundan, olayda aynı kamu davasına ilişkin olarak verilmiş görevsizlik kararları bulunmadığından 2247 sayılı Yasa'nın 14. maddesinde belirtilen biçimde oluşmuş olumsuz görev uyuşmazlığı bulunmadığından aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca başvurunun reddine karar verilmesi gerekmektedir.

SONUÇ : 2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan BAŞVURUNUN REDDİNE, 23.6.2003 günü KESİN OLARAK OYBİRLİĞİ ile karar verildi.