Sanık             :Y.E.

                         OLAY             :Sivil kişi sanık Y.E.’in, 10.2.1998-26.4.2005 tarihleri arasında, oğlu İlyas Erdem’in bakaya durumunda olmasına rağmen adresini bildirmekten kaçındığı, oğlunun adresini bilerek yanlış verdiği, askere sevk için çağrı tebligatını tebellüğ etmekten imtina ettiği, böylece asker kaçağına yardım etmek suçunu işlediği ileri sürülerek, eylemine uyan Askeri Ceza Kanunu’nun 75/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle Deniz Kuvvetleri Komutanlığı Askeri Savcılığı’nın 25.1.2006 gün ve E:2006/287, K:2006/31 sayılı iddianamesiyle kamu davası açılmıştır. 

DENİZ KUVVETLERİ KOMUTANLIĞI ASKERİ MAHKEMESİ: 16.8.2006 gün E:2006/597, K:2006/275 sayıyla; sanığın sivil kişi olduğu, yüklenen eylemin 353 sayılı Yasa’nın 11. maddesinde sayılan suçlardan bulunmadığı, bu nedenle yargılama görevinin adli yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, temyiz edilmeyen karar kesinleşerek, dava dosyası, Konya 3. Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderilmiştir. 

KONYA 3. ASLİYE CEZA MAHKEMESİ: 17.11.2006  gün ve E:2006/789, K:2006/755 sayıyla; yüklenen eylemin Askeri Ceza Kanunu’nun 75/1. maddesinde düzenlendiği, bu nedenle yargılama görevinin askeri yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, dava dosyası, kendisine gelmekle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca, Mahkememize  gönderilmiştir. 

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümünün, Ahmet AKYALÇIN’ın Başkanlığında, Üyeler; Süleyman ÖZCAN, Hamdi Yaver AKTAN, Muvaffak TATAR, Recep SÖZEN, Erdoğan GENEL, Nuri NECİPOĞLU’nun katılımlarıyla yapılan 02.04.2007 günlü toplantısında, Raportör-Hakim G. Fatma BÜYÜKEREN’in, başvurunun reddi yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Ayla SONGÖR ile Askeri Yargıtay  Başsavcı  Yardımcısı Nalan CANBAY’ın, başvurunun reddine ilişkin yazılı ve sözlü açıklamaları dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: 

            Dosyanın incelenmesinden, adli yargı yerince dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu verilen görevsizlik kararının, sanık Y.E.’e  tebliğ edilmediği anlaşılmıştır. 

            5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223. maddesinin 10. fıkrasında, “Adli yargı dışındaki bir yargı merciine yönelik görevsizlik kararı kanun yolu bakımından hüküm sayılır” düzenlemesi yer almıştır. 

Uyuşmazlığın incelenebilmesi için, 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanun'un 1 ve 14. maddeleri uyarınca, yargı yerlerince verilen kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerekmektedir. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu'nun 9.12.1931 gün ve E:1931/12, K:1931/48 sayılı kararında da belirtildiği gibi yargı yolunu değiştirmeye yönelik görevsizlik kararlarının temyize tabi oldukları kuşkusuzdur. Böylece, sanık Y.E.’e tebliğ edilmeyen görevsizlik kararının kesinleşmesinden söz edilmesine olanak yoktur. 

Açıklanan nedenlerle, Konya 3. Asliye Ceza Mahkemesi'nce verilen görevsizlik kararının kesinleşmemiş olması nedeniyle, 2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından, aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan başvurunun reddine karar verilmesi gerekmiştir.

SONUÇ         : 2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşma-dığından aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan BAŞVURUNUN REDDİNE, 02.04.2007 günü  OYBİRLİĞİ  İLE  KESİN OLARAK karar verildi.