Lüleburgaz/Kırklareli 65. Mknz.P.Tug. Komutanlığı emrinde görevli sanık P. Er Serdal Çetinoğlu'nun, 29.12.2001 günü, bunalıma girmesi nedeniyle koğuş binasının üç adet pencere camını, koğuş girişindeki dört adet büyük camı ve bir adet ayna camını kasten kırdığı, olay nedeniyle 92,900,000.- TL. tutarında hazine zararı oluştuğu, böylece, sanığın askeri eşyayı kasten tahrip etmek suçunu işlediği ileri sürülerek, eylemine uyan Askeri Ceza Kanunu'nun 130/1, 3. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle 5. Kolordu Komutanlığı Askeri Savcılığı'nın 11.3.2002 gün ve E: 2002/502, K: 2002/203 sayılı iddianamesiyle kamu davası açılmıştır.

5. KOLORDU KOMUTANLIĞI ASKERİ MAHKEMESİ: 20.3.2003 gün ve E: 2003/176, K: 2003/184 sayıyla; sanığın, suç tarihinde askerliğe elverişsiz olduğu dosyadaki sağlık kurulu raporu ile belirlenmiş bulunduğundan, yüklenen eylemin Türk Ceza Kanunu'nda düzenlenen nas-ı ızrar suçunu oluşturabileceği, terhis edilmesiyle askeri mahkemede yargılanmasını gerektiren ilginin de kesildiği açıklanarak yargılama görevinin adli yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, temyiz edilmeyen karar kesinleşerek, dava dosyası, Lüleburgaz Asliye Ceza Mahkemesi'ne gönderilmiştir.

LÜLEBURGAZ ASLİYE CEZA MAHKEMESİ: 26.5.2003 gün ve E: 2003/446, K: 2003/475 sayıyla; sanığın suç tarihinde asker olduğu ve yüklenen eylemin de Askeri Ceza Kanunu'nda düzenlenen suçlardan olması nedeniyle yargılama görevinin askeri yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, kararın temyiz edilmeyerek kesinleşmesi üzerine, dava dosyası, Lüleburgaz Cumhuriyet Başsavcılığı'nca, Mahkememize gönderilmiştir.

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümünün, Tülay TUĞCU'nun Başkanlığında, Üyeler; Süleyman ÖZCAN, Hamdi Yaver AKTAN, Muvaffak TATAR, Recep SÖZEN, Hasan DENGİZ, M. Sadık LİMAN'ın katılımlarıyla yapılan 3.5.2004 günlü toplantısında, Raportör-Hakim G. Fatma BÜYÜKEREN'in, davanın çözümünde adli yargı yerinin görevli olduğu yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Ahmet BEŞİNCİ ile Askeri Yargıtay Başsavcı Yardımcısı Kürşad Veli EREN'in, davanın çözümünün adli yargı yerinin görev alanına girdiğine ilişkin yazılı ve sözlü açıklamaları dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

USULE İLİŞKİN İNCELEME:

Yapılan incelemede, usule ilişkin işlemlerde 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanun'da belirtilen süre ve biçim yönünden bir eksiklik görülmemiştir. Askeri ve adli yargı yerleri arasında Yasa'nın 14. maddesinde öngörüldüğü biçimde olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur. Esasa ilişkin inceleme yapılmasına oybirliği ile karar verilmiştir.

ESASA İLİŞKİN İNCELEME:

353 sayılı Askeri Mahkemeler Kuruluşu Ve Yargılama Usulü Kanunu'nun "Askeri Mahkemelerin Görevleri" başlığı altında düzenlenen İkinci Bölümünde yer alan "Genel Görev" başlıklı 9. maddesinde; "Askeri Mahkemeler Kanunlarda aksi yazılı olmadıkça asker kişilerin askeri olan suçları ile bunların asker kişiler aleyhine veya askeri mahallerde yahut askerlik hizmet ve görevleri ile ilgili olarak işledikleri suçlara ait davalara bakmakla görevlidirler" denilmektedir.

"Askeri suç" ise, öğretide ve uygulamada;

a ) Unsurları ve cezalarının tamamı Askeri Ceza Kanunu'nda yazılı olan, başka bir anlatımla, Askeri Ceza Kanunu dışında hiçbir ceza yasası ile cezalandırılmayan suçlar,

b ) Unsurları kısmen Askeri Ceza Kanunu'nda, kısmen diğer ceza yasalarında gösterilen suçlar,

c ) Türk Ceza Kanunu'na atıf suretiyle askeri suç haline dönüştürülen suçlar, olmak üzere üç grupta mütalaa edilmektedir.

Olumsuz görev uyuşmazlığına konu kamu davasında, görevsizlik kararı veren adli yargı yerince, sanığın suç tarihinde fiilen asker kişi olduğu ve yüklenen suçun da Askeri Ceza Kanunu'nda düzenlenen suçlardan bulunduğu gerekçesine yer verilmiş ise de, dosya içinde bulunan GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesi Komutanlığı'nca 3.6.2002 gün ve 3683 numaralı Sağlık Kurulu Raporu ile sanık hakkında "sağ radiyal sinir lezyonu" teşhisi konulup "askerliğe elverişli değildir" kararı alındığı, yine aynı Komutanlıkça verilen 18.9.2002 gün ve 121 numaralı ek rapor ile askerliğe elverişsizlik halinin suç tarihi olan 29.12.2001 tarihini kapsadığının belirtildiği anlaşılmaktadır.

Bu durumda, Sağlık Kurulu Raporunun kapsam ve hukuki sonuçlarına göre, sanığın suç tarihinde "asker kişi" sıfatı kendiliğinden kalkmış sayılacağından, 353 sayılı Yasa'nın 9. maddesi anlamında "asker kişi" olarak kabul edilmesi mümkün bulunmamaktadır.

Olayda, 353 sayılı Yasa'nın asker olmayan kişilerin askeri mahkemelerde yargılanma koşullarını belirleyen 11. maddesi ve benzer düzenlemenin yer aldığı 1632 sayılı Askeri Ceza Yasası'nın Ek-6. maddesinde yazılı koşulların da bulunmaması nedeni ile davanın adli yargı yerinde çözümlenmesi, bu nedenle Lüleburgaz Asliye Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılması gerekmektedir.

SONUÇ :

Davanın çözümünde ADLİ yargı yerinin görevli olduğuna, bu nedenle Lüleburgaz Asliye Ceza Mahkemesi'nin 26.5.2003 günlü ve E: 2003/446, K: 2003/475 sayılı görevsizlik KARARININ kaldırılmasına, 3.5.2004 günü KESİN OLARAK OYBİRLİĞİ ile karar verildi.