Hukuk Bölümü         2001/39 E.  ,  2001/45 K.
"İçtihat Metni"Adalet Bakanlığı Bilgi İşlem Dairesi Başkanlığınca hazırlanmıştır. İzinsiz olarak kopyalanması ve dağıtılması hukuki sorumluluk gerektirir.

Davacı           :A. Elektrik Ticaret A.Ş.

Vekili              :Av. S. A.

Davalılar        :İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı 

            O  L   A   Y     :İstanbul Büyükşehir Belediye Encümenince, 17.2.1998 tarih ve 353 sayı ile, ruhsatsız kazı yaparak cadde üzerinde tranşe açtığı nedeniyle davacı Şirkete,3194 sayılı Yasa’nın 42. ve 1992/2 sayılı Genelge ve Eki Altyapı Hizmetleri Yönergesi’nin 20. maddelerine dayanılarak 4.550.000.000.- TL para cezası verilmiştir.

            Davacı Şirket vekilince, sözkonusu para cezasına karşı, 3.4.1998 gününde adli yargı yerinde itiraz edilmiştir.

            KARTAL 1. SULH CEZA MAHKEMESİ;24.6.1999 gün ve E:1998/8, K:1998/10 sayı ile, kesin olarak itirazın reddine karar vermiştir.

            Davacı Şirket vekili, bu kez, encümen kararının iptali istemiyle, 15.1.1999 gününde idari yargı yerinde dava açmıştır.

            İSTANBUL 2. İDARE MAHKEMESİ, 29.1.1999 gün ve E:1999/38, K:1999/42 sayı ile, 3194 sayılı Yasa’nın 42. maddesine göre verilen imar para cezalarına karşı ilgililerin tebliğ tarihinden itibaren 7 gün içinde Sulh Ceza Mahkemesinde itirazda bulunabileceği gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş; bu karar, DANIŞTAY ALTINCI DAİRE’ nin 11.10.2000 gün ve E:1999/4183, K:2000/4966 sayılı kararıyla onanmak suretiyle kesinleşmiştir.

            Davacı Şirket vekilinin, mahkemeler arasında  görev ve yetki anlaşmazlığı bulunduğundan bahisle Uyuşmazlık Mahkemesi Başkanlığına hitaben verdiği 20.12.2000 günlü dilekçe üzerine, İstanbul 2. İdare Mahkemesi’nin 27.3.2001 gün ve E:1999/38, K:1999/ 42 sayılı gönderme kararı ile idari yargı dosyası  Uyuşmazlık Mahkemesi’ne gönderilmiştir.

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Hukuk Bölümü’nün, Ali HÜNER’in Başkanlığında, Üyeler: Mahir Ersin GERMEÇ, Ümran SAYIŞ, Sabriye KÖPRÜLÜ, Ayla ALKIVILCIM, Dr. Serdar ÖZGÜLDÜR ve Turgut ARIBAL'ın  katılımlarıyla yapılan 11 / 6 / 2001 günlü toplantısında, Raportör-Hakim İsa YEĞENOĞLU’ nun 2247 sayılı Yasada öngörülen koşulları taşımayan başvurunun reddi gerektiği yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Mustafa EKİNCİ ile Danıştay Savcısı Emin Celalettin ÖZKAN’ ın  başvurunun reddi gerektiğine ilişkin yazılı ve sözlü açıklamaları da dinlendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:          

            USULE İLİŞKİN İNCELEME:

 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanun’un  14. maddesine göre; olumsuz görev uyuşmazlığının bulunduğunun ileri sürülebilmesi için adli, idari veya askeri yargı mercilerinden en az ikisinin tarafları, konusu ve sebebi aynı olan davada kendilerini görevsiz görmeleri ve bu yolda verdikleri kararın kesin veya kesinleşmiş olması gerekmekte; bu uyuşmazlığın giderilmesi istemi ise, hukuk uyuşmazlıklarında ancak davanın taraflarınca ileri sürülebilmektedir. Aynı Yasa’nın 27. maddesinde ise, Uyuşmazlık Mahkemesi’nin, uyuşmazlık çıkarmaya veya görev uyuşmazlıklarına ilişkin istemleri önce şekil ve süre açısından inceleyeceği; yöntemine uymayan veya süresi içinde ileri sürülmemiş istemleri reddedeceği kuralına yer verilmektedir.

Olayda , adli ve idari yargı yerlerinde açılan davaların tarafları, konusu ve sebebi aynı ise de;İdare Mahkemesi’nce görevsizlik kararı verilmiş olmasına karşılık, Sulh Ceza Mahkemesi’nce itirazın esas yönünden reddine karar verilmiş olup, ortada olumsuz görev uyuşmazlığı doğmasına neden olacak şekilde adli yargı yerince göreve ilişkin olarak verilmiş bir karar bulunmamaktadır.

            Açıklanan nedenlerle, 2247 sayılı Yasa’nın 14. maddesinde öngörülen koşulları taşımayan başvurunun, anılan Yasa’nın 27. maddesi uyarınca reddi gerekmektedir. 

            SONUÇ         :2247 sayılı Yasa’nın 14. maddesinde öngörülen koşulları taşımayan BAŞVURUNUN,   aynı  Yasa’nın    27.  maddesi  uyarınca   REDDİNE,    11.6.2001     gününde                                                             KESİN OLARAK OYBİRLİĞİ İLE karar verildi.