Sanıklar         :1-T.A.

                         2- N.K.

                         3-A.Ç.

                         4-M.A.

                         OLAY             : Samandıra/İstanbul 23. Mot. P. A. Komutanlığı emrinde, disiplin cezaevinde gardiyan olarak görevli sanık P. Er T.A. ile aynı cezaevinde disiplin suçu sebebiyle cezalı olarak bulunan P. Er N.K.'ın, 3-4.8.2001 gecesinden önceki bir tarihte, aynı cezaevinde cezalı olarak bulunan P. Erler A.D. ve T.P.'yu dövüp eziyet ettikleri, zorla cezaevi banyosuna götürüp, çırılçıplak soyduktan sonra zorla birbirlerini yıkattıkları, 3-4.8.2001 gecesi, aynı Komutanlık emrinde görevli P. Er A.Ç.'ı cezaevine alarak A.D. ile T.P.'yu dövmesine ve olay yerinden ayrılmasına müsaade ettikleri, daha sonra P. Onb. M.A.'ı da çağırarak, A.D.'nın başına mahkum gömleği geçirip ayrı bir bölüme götürdükleri, burada sanık T.A.'in, A.D.'nın cüzdanındaki paraları, kredi kartlarını zorla aldığı, şifreleri öğrenmesi için M.A.'a talimat verdiği, M.A.'ın A.D.'yı sorgulayarak kredi kartı şifrelerini öğrendiği, N.K.'ın da cüzdanda bulunan paralardan 2-3 Milyon tutarında parayı gaspettiği, T.A. ile N.K.'ın mağdurları dövmeye devam ettikleri, iş ve güç kaybına yol açmayacak ancak 7 günde iyileşecek şekilde yaraladıkları, böylece, müessir fiil, yağma ve bu suçlara iştirak etmek suçlarını işledikleri ileri sürülerek, sanıklardan, T.A.'in eylemine uyan Türk Ceza Kanunu'nun 456/4(2 kez), 495., N.K.'ın aynı Kanun'un 64/1, 456/4(2 kez), 495., A.Ç.'ın aynı Kanun'un 456/4(2 kez)., M.A.'ın aynı Kanun'un 495, 64/1. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle 1. Ordu Komutanlığı Askeri Savcılığı'nın 3.9.2001 gün ve E:2001/1008. K:2001/468 sayılı iddianamesiyle kamu davası açılmıştır. 

1. ORDU KOMUTANLIĞI ASKERİ MAHKEMESİ: 13.12.2002 gün ve E:2002/187, K:2002/602 sayıyla; sanıklara yüklenen eylemin, askeri suç olmadığı, askeri bir suça bağlı bulunmadığı ve yargılama sırasında sanıkların terhis edilmeleriyle askeri mahkemede yargılanmalarını gerektiren ilginin de kesildiği gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, temyiz edilmeyen karar kesinleşerek, dava dosyası, Kartal 1. Ağır Ceza Mahkemesi’ne gönderilmiştir. 

KARTAL 1. AĞIR  CEZA MAHKEMESİ: 24.10.2003 gün ve E:2003/458, K:2003/416 sayıyla; suç tarihinde asker kişi olan sanıkları, askeri mahalde işledikleri ileri sürülen suçları nedeniyle yargılama görevinin askeri yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı vermiş, dava dosyası, kendisine gelmekle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nca, Mahkememize gönderilmiştir. 

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümünün, Tülay TUĞCU'nun Başkanlığında, Üyeler; Süleyman ÖZCAN, Hamdi Yaver AKTAN, Muvaffak TATAR, Recep SÖZEN, Tamer KORKMAZ, Erol KÜÇÜKARSLAN’ın katılımlarıyla yapılan 1.3.2004 günlü toplantısında, Raportör-Hakim G. Fatma BÜYÜKEREN’ in, başvurunun reddi yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Ahmet BEŞİNCİ ile Askeri Yargıtay Başsavcı Yardımcısı Metin ULUKANLIGİL’in, başvurunun reddine  ilişkin yazılı ve sözlü açıklamaları dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: 

Her ne kadar adli yargı yerince hükümde "mahkemenin görevsizliğine" denmemiş ise de; karar gerekçesinde adli mahkemenin görevli olmayıp, askeri mahkemenin görevli olduğu açıkça belirtildiğinden,"mahkemenin yetkisizliğine" şeklinde verilen karar görevsizlik kararı olarak kabul edilmiştir. 

Dosyanın incelenmesinde, adli yargı yerince, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu verilen görevsizlik kararının, sanıklar T.A., N.K., A.Ç. ve M.A.'a  tebliğ edilmediği anlaşılmıştır. 

Uyuşmazlığın incelenebilmesi için, 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanun'un 1 ve 14. maddeleri uyarınca, yargı yerlerince verilen kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerekmektedir. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu'nun 9.12.1931 gün ve E:1931/12, K:1931/48 sayılı kararında da belirtildiği gibi yargı yolunu değiştirmeye yönelik görevsizlik kararlarının temyize tabi oldukları kuşkusuzdur. Böylece, sanıklara tebliğ edilmeyen görevsizlik kararının kesinleşmesinden söz edilmesine olanak yoktur. 

Açıklanan nedenlerle, Kartal 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nce verilen görevsizlik kararının kesinleşmemiş olması nedeniyle, 2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından, aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan başvurunun reddine karar verilmesi gerekmektedir. 

SONUÇ         : 2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşma-dığından aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan BAŞVURUNUN REDDİNE, 1.3.2004  günü KESİN OLARAK OYBİRLİĞİ   ile karar verildi.