Davacı           : K.H. 

Müdahiller    : 1-S.K.

                       2-A.A.

Sanıklar         : 1-Ö.A.

                       2- M.Ç.

                         OLAY             :Sivil kişi sanıklar Ö.A. ile M.Ç.’in, 4.4.2002 günü, alkol aldıktan sonra şehir içinde dolaştıkları sırada, sanıklardan Ö.A.’ın yoldan geçenlere küfür etmesi üzerine diğer sanık M.Ç.’in sanık Ö.’yü A.Y. isimli şahsın kullandığı minibüse bindirerek evine götürmek istediği, ancak A.Y. ile sanık Ö.A. arasında çıkan tartışmanın büyümesi ve her ikisinin de araçtan inmeleri ile sanık Ö.A.’ın A.Y.’a saldırması üzerine, A.Y.’ın kaçarak Oltu İlçe Jandarma Komutanlığının ön nizamiyesine geldiği, nöbet tutmakta olan müdahil S.K.’tan yardım istediği sırada, sanık Ö.A.’ın yanlarına gelip, S.K.’a “çekil lan şerefsiz” diyerek elindeki silahı almaya çalıştığı, diğer sanık M.Ç.’in de gelerek sopa ile müdahil S.K.’a vurduğu, olay yerine gelen aynı Komutanlık emrinde görevli yakınan Abdullah Aydemir’in  yere düşen S.K.’u yerden kaldırması üzerine, sanık Ö.A.’ın bu defa yakınan Abdullah’a saldırdığı ve vurmaya başladığı sırada görevli askerlerin gelerek sanığı yakaladıkları, böylece, sanıkların görevli memura hakaret ve müessir fiil, saldırgan sarhoşluk suçlarını işlediklerini ileri sürülerek, sanıklardan Ö.A.’ın eylemine uyan 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 266/1 (iki kez) , 456/2,271/1,456/4,271/1,572/1., sanık M.Ç.’in eylemine uyan aynı Kanun'un 456/2,271/1, 572/1. madde ve fıkraları uyarınca cezalandırılmaları  istemiyle  Oltu  Cumhuriyet  Başsavcılığı’nın 9.4.2002  gün ve E: 2002/89, K: 2002/49 sayılı iddianamesiyle kamu davası açılmıştır. 

OLTU ASLİYE CEZA MAHKEMESİ : 10.6.2002 gün ve E: 2002/64, K: 2002/146 sayıyla; 353 sayılı Yasa’nın 11/B maddesi uyarınca sanıkları yargılama görevinin askeri yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, kararın sanık Ö.A. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 4. Dairesi’nce, karara karşı yalnızca itiraz yolu açık bulunduğundan, temyiz istemi hakkında bir karar vermeye yer olmadığına karar verilmesi üzerine, Oltu Ağır Ceza Mahkemesine gönderilen ve bu Mahkemece itirazın reddine karar verilen, dava dosyası, 9. Kolordu Komutanlığı Askeri Mahkemesi’ne gönderilmiştir. 

9. KOLORDU KOMUTANLIĞI ASKERİ MAHKEMESİ: 22.2.2006 gün ve E:2006/64, K:2006/50 sayıyla; sanıklara yüklenen saldırgan sarhoşluk suçunun 353 sayılı Yasa’nın 11. maddesinde sayılan suçlardan olmaması nedeniyle sanıkları bu suçtan yargılama görevinin adli yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle saldırgan sarhoşluk suçu nedeniyle görevsizlik kararı vermiş, temyiz edilmeyen karar kesinleşerek dava dosyası, 9. Kolordu Komutanlığı Askeri Savcılığı’nca Mahkememize gönderilmiştir. 

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümünün, Ahmet AKYALÇIN’ın Başkanlığında, Üyeler; Rıdvan ALTUN, Sezai AKBULUT, Ramazan ÖZKEPİR, Hasan DENGİZ, İrfan YILMAZLAR, Ersun ÇETİN'in, katılımlarıyla yapılan 01.10.2007 günlü toplantısında;

I-İLK İNCELEME : Yapılan incelemede, usule ilişkin işlemlerde 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanun’da belirtilen süre ve biçim yönünden bir eksiklik görülmediği,  adli ve askeri  yargı yerleri arasında Yasa'nın 14. maddesinde öngörüldüğü biçimde olumsuz görev uyuşmazlığı doğduğu anlaşıldığından, esasın incelenmesine oybirliği ile karar verildi.

II-ESASIN İNCELENMESİ :Raportör-Hakim G.Fatma BÜYÜKEREN’in, davanın çözü-münde adli yargı yerinin görevli olduğu yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Ayla SONGÖR’ün adli yargı,  Askeri Yargıtay  Başsavcı Yardımcısı Müjdat TUNA'nın davanın çözümünün adli yargı yerinin görev alanına girdiğine ilişkin yazılı ve sözlü açıklamaları dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: 

353 sayılı Askeri Mahkemeler Kuruluşu Ve Yargılama Usulü Kanunu'nun "Askeri Mahkemelerin Görevleri" başlığı altında düzenlenen İkinci Bölümünde yer alan "Genel Görev" başlıklı 9. maddesinde; "Askeri Mahkemeler Kanunlarda aksi yazılı olmadıkça asker kişilerin askeri olan suçları ile bunların asker kişiler aleyhine veya askeri mahallerde yahut askerlik hizmet ve görevleri ile ilgili olarak işledikleri suçlara ait davalara bakmakla görevlidirler" denilmektedir. 

"Askeri suç" ise, öğretide ve uygulamada;

            a) Unsurları ve cezalarının tamamı Askeri Ceza Kanunu'nda yazılı olan, başka bir anlatımla, Askeri Ceza Kanunu dışında hiçbir ceza yasası ile cezalandırılmayan suçlar,

            b) Unsurları kısmen Askeri Ceza Kanunu'nda kısmen diğer ceza yasalarında gösterilen suçlar, 

            c) Türk Ceza Kanunu'na atıf suretiyle askeri suç haline dönüştürülen suçlar, olmak üzere üç grupta mütalaa edilmektedir.    

             Sanıkların sivil kişi olması nedeniyle, 353 sayılı Yasa’nın asker olmayan (sivil) kişilerin askeri mahkemelerde yargılanma koşullarını belirleyen maddeleri yönünden değerlendirme yapılması gerekmektedir. 

            353 sayılı Yasa’nın 11. maddesinde,  “Askeri mahkemeler, asker olmayan kişilerin aşağıda yazılı suçlarına ilişkin davalarına bakarlar.

            A) Askeri Ceza Kanununun 55, 56, 57, 58, 59, 63, 64, 81, 93, 94, 95, 100, 101 ve 102nci maddelerinde yazılı suçlar; 

B) Birinci askeri yasak bölgeler içinde veya nöbet yerlerinde, karakollarda, kışla ve karargahlarda, askeri kurumlarda, yerleşme ve konaklama amacıyla kullanılan bina ve mahaller içinde askerlere fiilen taarruzda bulunan, söven veya hakaret eden veyahut askerlik görevine ilişkin işleri yapmaya veya yapmamaya zorlamak için şiddet ve tehdide başvuranların Türk Ceza Kanunu'nun bu fiillere ilişkin 188, 190, 191, 254, 255, 256, 257, 258, 260, 266, 267, 268, 269, 271, 272 ve 273 üncü maddelerinde gösterilen suçları;

 C) Nöbetçi, devriye, karakol, inzibat, askeri trafik, kolluk veya kurtarma ve yardım görevi yapan askerlere (Umumi emniyet ve asayişi korumaya ilişkin önleyici ve adli zabıta görevlerini ifa ettikleri sırada jandarma, subay, astsubay, erbaş ve erleri hariç) karşı bu görevleri yaptıkları sırada işlenen yukarıdaki (B) fıkrasında yazılı suçlar;”         

 D) (İptâl: Anayasa Mah. nin 14.2.1978 Tarihli ve E. 1977/130, K. 1978/13 sayılı kararı ile.)

 E) Diğer kanunlar ile askeri mahkemelerde yargılamaları öngörülen suçlar” denilerek asker olmayan kişilerin askeri mahkemede yargılanma koşulları belirlenmiş iken, madde, 5530 sayılı Yasa’nın 3. maddesi ile değiştirilerek, uluslararası anlaşmalar gereğince yabancı asker kişilerin askeri mahkemede yargılanmalarını gerektiren suçları hakkında soruşturma ve kovuşturma yapılmasının Milli Savunma Bakanının iznine bağlı olacağı düzenlenmiştir. 

Öte yandan, 353 sayılı Yasa’nın 13. maddesi 5530 sayılı Yasa’nın 4. maddesi ile değiştirilerek, Askeri Ceza Kanunu’nun 55, 56, 57, 58, 59, 61, 63, 64, 75, 79, 80, 81, 93, 94, 95, 114 ve 131. maddelerinde yazılı suçların, askeri mahkemelerin yargı yetkisine tabi olmayan sivil kişiler tarafından barış zamanında işlenmesi halinde, bu kişilerin yargılanmalarının adli yargı mahkemeleri tarafından, Askeri Ceza Kanunu hükümleri uygulanmak suretiyle yapılacağı, belirtilmiştir.

353 sayılı Yasada yapılan  bu değişiklikle, sivil kişilerin barış zamanında, Askeri Ceza Kanunu’nun  yukarıda belirtilen maddelerinde yazılı suçları işlemeleri halinde adli yargı yerinde yargılanacakları kuşkusuzdur.

 Açıklanan nedenlerle, olayda, 5530 sayılı Yasa ile değişik 353 sayılı Yasa’da belirtilen koşulların bulunmaması nedeniyle davanın adli yargı yerinde görülmesi ve  Oltu Asliye  Ceza Mahkemesi’nin görevsizlik kararının kaldırılması gerekmiştir. 

SONUÇ : Davanın  çözümünde ADLİ YARGI yerinin görevli olduğuna, bu nedenle Oltu Asliye Ceza  Mahkemesi’nin 10.6.2002  gün ve E:2002/64, K:2002/146 sayılı GÖREVSİZLİK KARARININ KALDIRILMASINA, 01.10.2007 gününde OYBİRLİĞİ İLE KESİN OLARAK karar verildi.