Sanıklar         : 1-M.A.A.

                                     2-A.A.

             O L A Y          : Şanlıurfa 20. Zh. Tug. Top. Tb. Kh. ve Srv. Bl. Komutanlığı emrinde görevli sanıklar Top. Er M.A.A. ile Top. Er A.A.’ın, firar suçu nedeniyle hakkında verilen hapis cezası infaz edilerek şartla tahliye kararını takiben birliğine katılması gereken, ancak birliğine katılmayıp İstanbul/Pendik’te oto hırsızlığı suçundan yakalanan, sevk edildiği Pendik Asliye Ceza Mahkemesince tutuklanarak Üsküdar-Paşakapısı Ceza ve Tutukevine kapatılan ve tahliye edilip mevcutlu olarak 24.12.1998 günü birliğine teslim edilerek, sorgusunu takiben muhafız olarak kendilerine teslim edilen Top. Er İ.K.’un adli muayene için Tugay revirine gönderildiği sırada, dalgınlıklarından faydalanarak kışlayı terkedip kaçtığı, böylece, sanıkların kayıtsızlık veya tedbirsizlik sonucu mevkufun kaçmasına sebebiyet vermek suçunu işledikleri ileri sürülerek, eylemlerine uyan Türk Ceza Kanunu’nun 303. maddesi uyarınca cezalandırılmaları istemiyle 5. Zırhlı Tugay Komutanlığı Askeri Savcılığı’nca 24.2.1999 gün ve E:1999/338, K:1999/171 sayılı iddianamesiyle kamu davası açılmıştır. 

            5. ZIRHLI TUGAY KOMUTANLIĞI ASKERİ MAHKEMESİ : 27.12.2001 gün ve E:2001/173, K:2001/1682 sayıyla; sanıklara  yüklenen eylemin,  askeri  suç olmadığı, askeri bir suça bağlı bulunmadığı ve yargılama sırasında  terhis edilmeleriyle askeri mahkemede yargılanmalarını  gerektiren ilginin de kesildiği gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, temyiz edilmeyen karar kesinleşerek, dava dosyası, Şanlıurfa 2. Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderilmiştir. 

            ŞANLIURFA 2. ASLİYE CEZA MAHKEMESİ : 24.12.2003 gün ve E:2003/261, K:2003/850 sayıyla; suç tarihinde Top. Er İ.K. hakkında herhangi bir mahkemece çıkartılmış tevkif müzekkeresi bulunmadığı, bu nedenle sanıklara yüklenen eylemin Türk Ceza Kanunu’nun 303. maddesinde düzenlenen suçu oluşturmadığı, asker kişi sanıkların, İ.K.’un askerlik işlemlerini yaptırdıkları sırada gerçekleşen yüklenen eylemlerinin Askeri Ceza Kanunu’nun 87 ve devamı maddelerinde düzenlenen emirlere itaatsizlik suçunu oluşturacağından yargılama görevinin askeri yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, dava dosyası, kendisine gelmekle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca, Mahkememize gönderilmiştir.

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümünün, Tülay TUĞCU’nun Başkanlığında, Üyeler; Süleyman ÖZCAN, Hamdi Yaver AKTAN, Muvaffak TATAR, Recep SÖZEN, Hasan DENGİZ, M. Sadık LİMAN’ın  katılımlarıyla yapılan 7.2.2005 günlü toplantısında, Raportör-Hakim G. Fatma BÜYÜKEREN’in, başvurunun reddi yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Ahmet BEŞİNCİ ile Askeri Yargıtay  Başsavcı  Yardımcısı Ersun ÇETİN’in, başvurunun reddine ilişkin yazılı ve sözlü açıklamaları dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: 

 Dosyanın incelenmesinden, adli yargı yerince verilen görevsizlik kararının, duruşmada bulunmayan sanık A.A.’a Tebligat Kanunu’nun 35. maddesine göre tebliğ edildiği, ancak, ilk tebligatın da bu adrese yapıldığı ve adres yetersizliği nedeniyle iade edildiği,  dosya içinde mevcut belgelerden daha önce kendisine veya adresine kanunun gösterdiği usullere göre tebliğ yapılmadığı, ayrıca Tutak/Ağrı Askerlik Şubesi Başkanlığı’nın 16.7.2001 günlü yazısında belirtilen adres ile görevsizlik kararının tebliğe çıkarıldığı adreslerin birbirini tutmadığı anlaşılmaktadır.   

Uyuşmazlığın incelenebilmesi için, 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanun'un 1 ve 14. maddeleri uyarınca, yargı yerlerince verilen kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerekmektedir. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu'nun 9.12.1931 gün ve E:1931/12, K:1931/48 sayılı kararında da belirtildiği gibi yargı yolunu değiştirmeye yönelik görevsizlik kararlarının temyize tabi oldukları kuşkusuzdur. Böylece, sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilmeyen görevsizlik kararının kesinleşmesinden söz edilmesine olanak yoktur. 

Açıklanan nedenlerle, Şanlıurfa  2. Asliye Ceza Mahkemesi'nce verilen görevsizlik kararının kesinleşmemiş olması nedeniyle, 2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından, aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan başvurunun reddine karar verilmesi gerekmektedir. 

SONUÇ         : 2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşma-dığından aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan BAŞVURUNUN REDDİNE, 7.2.2005 günü  OYBİRLİĞİ  İLE  KESİN OLARAK karar verildi.