OLAY : Hükümlü M. Ö.'in, çeşitli mahkemelerden almış olduğu ve kesinleşmiş bulunan ilamlara ilişkin cezalarının Adana 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 13.9.1985 gün ve E: 1985/204, K: 1985/105 Muh.Müt. sayılı kararı ile içtima ettirilerek sonuçta 36 yıl ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş, bu cezasının infazı sırasında Adıyaman Ağır Ceza Mahkemesi'nin 13.4.1991 gün ve 1991/313 Müt. sayılı kararı ile bihakkın tahliye tarihi 14.9.2017 olmak üzere 13.4.1991 tarihinden geçerli olmak üzere şartla salıverilmiştir.

Sanığın bihakkın tahliye tarihinden önce, deneme süresi içinde 29.12.1998 günü işlemiş olduğu hırsızlık suçu nedeniyle Adıyaman Sulh Ceza Mahkemesi'nin 15.7.1999 gün ve E: 1999/121, K: 1999/752 sayılı kararı ile 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ve bu hükmün 7.9.1999 günü kesinleşmesi ile birlikte Adıyaman Ağır Ceza Mahkemesi'nin 24.5.2000 gün ve 2000/112 Müt. sayılı kararı ile 13.4.1991 gün ve 1991/313 Müt. sayılı şartla tahliye kararının geri alınmasına, Adıyaman Sulh Ceza Mahkemesi'nin 15.7.1999 gün ve E: 1999/121, K: 1999/752 sayılı dava dosyasındaki suç tarihi olan 29.12.1998 tarihi ile hükümlünün bihakkın tahliye tarihi olan 14.9.2017 tarihleri arasındaki sürenin aynen çektirilmesine karar verilmiştir.

Hükümlünün cezası Malatya E-Tipi kapalı cezaevinde infaz edilmekte iken Malatya Cumhuriyet Başsavcılığı'nca, hükümlünün 22.8.1993 günü işlemiş olduğu hırsızlık suçu nedeniyle Karşıyaka 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nce, 27.7.1994 gün ve E: 1994/378, K: 1994/528 sayılı kararı ile 2 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği belirtilerek, sanık hakkındaki 24.5.2000 gün ve 2000/112 Müt. sayılı kararın kaldırılarak, yeniden ikinci suç tarihi olan 22.8.1993 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 14.9.2017 tarihleri arasındaki sürenin aynen çektirilmesi hususunda şartla tahliye kararının geri alınması Adıyaman Ağır Ceza Mahkemesi'nden istenilmiştir.

ADIYAMAN AĞIR CEZA MAHKEMESİ: 23.12.2002 gün ve 2002/486 Müt. sayıyla; hükümlünün şartla salıverilmesine esas teşkil eden önceki mahkumiyet kararını veren mahkeme başkanlığınca şartla tahliye kararının geri alınmasına karar verilmesi gerektiği açıklanarak görevsizlik kararı vermiş, itiraz edilmeyen karar kesinleşerek dava dosyası, Karşıyaka 1. Asliye Ceza Mahkemesi'ne gönderilmiştir.

KARŞIYAKA 1. ASLİYE CEZA MAHKEMESİ: 3.2.2003 gün ve E: 2003/44 Müt., K: 2003/45 Müt. sayıyla; şartla salıverme kararının geri alınmasında şartla salıverilme kararını veren mahkemenin görevli olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, kararın itiraz edilmeyerek kesinleşmesi üzerine, dava dosyası, Malatya Cumhuriyet Başsavcılığı'nca, Mahkememize gönderilmiştir.

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümünün, Ali HÜNER'in Başkanlığında, Üyeler; Cengiz ERDOĞAN, Refik DİZDAROĞLU, Ahmet Şükrü DAĞLI, Recep SÖZEN, Ahmet ALKIŞ, M. Sadık LİMAN'ın katılımlarıyla yapılan 28.4.2003 günlü toplantısında, Raportör-Hakim G. Fatma BÜYÜKEREN'in, başvurunun reddi yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Ahmet BEŞİNCİ ile Askeri Yargıtay Başsavcı Yardımcısı Sevilay BATIR'ın, başvurunun reddine ilişkin yazılı ve sözlü açıklamaları dinlendikten sonra

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: USULE İLİŞKİN İNCELEME:

2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesi'nin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Yasa'nın 1. maddesinde; Uyuşmazlık Mahkemesi'nin adli, idari ve askeri yargı yerleri arasındaki görev ve hüküm uyuşmazlıklarını kesin olarak çözmeye yetkili yüksek mahkeme olduğu belirtilmiş, 14. maddesinde ise; adli, idari ve askeri yargı mercilerinden en az ikisinin tarafları, konusu ve sebebi aynı olan davada kendilerini görevsiz görmeleri ve bu yolda verdikleri kararların kesin veya kesinleşmiş olması halinde olumsuz görev uyuşmazlığının oluşacağı öngörülmüş, aynı Yasa'nın 27. maddesinde de; Uyuşmazlık Mahkemesi'nin uyuşmazlık çıkarmaya ve görev uyuşmazlıklarına ilişkin istemleri, önce şekil ve süre yönünden inceleyeceği, yöntemine uymayan ve süresi içinde ileri sürülmeyen istekleri reddedeceği kabul edilmiştir.

1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Yasası'nın 18. maddesinde ise aynı yargı düzeni içinde oluşan yetki uyuşmazlıklarının çözümünün "müşterek yüksek vazifeli mahkeme"ye ait olduğu belirtilmiştir.

Uyuşmazlık Mahkemesi'nce görev uyuşmazlıklarının çözüme kavuşturulabilmesi için ortada, bir yargı yolu uyuşmazlığı bulunması zorunludur.

Başka bir anlatımla; iki yargı düzeni içinde yer alan yargı mercilerince verilmiş kesin veya kesinleşmiş bulunan görevsizlik kararı mevcut olmalıdır.

Olayda, aynı yargı düzeni içinde yer alan Adıyaman Ağır Ceza Mahkemesi ile Karşıyaka 1. Asliye Ceza Mahkemesi arasında olumsuz yetki uyuşmazlığı doğduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda, aynı yargı düzeni içinde bulunan iki Mahkeme arasında doğan yetki uyuşmazlığının çözümünün Uyuşmazlık Mahkemesi'nin görev alanı dışında kalması nedeni ile 2247 sayılı Yasa'nın 1, 14. ve 27. maddeleri uyarınca başvurunun reddine karar verilmesi gerekmektedir.

SONUÇ : 2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından aynı Yasa'nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan BAŞVURUNUN REDDİNE, 28.4.2003 günü KESİN OLARAK OYBİRLİĞİ ile karar verildi.