T.C.

UYUŞMAZLIK MAHKEMESİ

            HUKUK BÖLÜMÜ

            ESAS NO      : 2015 / 495

            KARAR NO : 2015 / 511

            KARAR TR  : 6.7.2015

ÖZET : 2247 sayılı Yasa’nın 20. maddesinde; “Daha önce Uyuşmazlık Mahkemesince yargı mercii belirtilmemiş olan bir davada temyiz incelemesi yapan yüksek mahkeme, davanın, davaya bakan mahkemenin görevi dışında olduğu kanısına varırsa, incelediği kararı bozacak yerde, incelemeyi erteleyerek yargı merciinin belirtilmesi için Uyuşmazlık Mahkemesine başvurmaya karar verebilir.” hükmüne yer verilmiş olup, bu madde kapsamında görev uyuşmazlığının çözümü için Uyuşmazlık Mahkemesine başvuru yapabilecek merciler, temyiz incelemesi yapmaya yetkili yüksek mahkemelerdir. Buna karşın, Bölge İdare Mahkemesinin yasa metninde geçtiği şekilde yüksek mahkeme olarak kabulü mümkün olmadığından 2247 sayılı Yasa’nın 20. maddesinde belirtilen koşulların oluşmaması nedeniyle,  aynı Yasa’nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan BAŞVURUNUN REDDİ gerektiği hk.

 

 

K  A  R  A  R

 

Davacı            : A.S.A.Ş.

Vekili             : Av. S.Ç. A.                   

Adli Yargıda

Davalı            : Buca Belediye Başkanlığı

İdari Yargıda  

Davalı            : Karayolları Genel Müdürlüğü

Vekili             : Av. D.Ç. I.                

           

O L A Y         : Davacı vekili, dava dilekçesinde özetle; E. A.’ın maliki olduğu 35 HB 6386 plaka sayılı aracın davacı şirket tarafından kasko sigorta poliçesi ile sigortalandığını, bu aracın 04.04.2013 tarihinde sürücü A.A. idaresinden, Buca Yıldızlar Mahallesi’nden Torbalı istikametine doğru seyrini sürdürürken Aydın Otoban Köprüsü’nü 153 metre geçtikten sonra yol üzerinde 2.10 cm genişliğinde, 20 cm derinliğindeki çukuru fark etmeyerek üzerinden geçmesi nedeniyle zarar gördüğünü, yapılan ekspertiz incelemesine göre araç sürücüsünün %25, hasarın meydana geldiği yolda gerekli takip, bakım ve onarımı yapmayan davalı Buca Belediye Başkanlığı’nın %75 kusurlu olduğunu, araçta oluşan hasarın KDV dahil 850,33 TL tutarında olup, bunun kusur oranı da dikkate alınarak 637,75 TL’sinin sigortalıya ödendiğini, halefiyet kuralı uyarınca sigortalıya ödenen miktarın davalıdan tazmin edilmesi gerektiğini belirterek; 637,75 TL kasko hasar tazminatının halefiyet tarihi olan 15.05.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesi istemiyle adli yargı yerinde dava açmıştır.

İzmir 8.Asliye Hukuk Mahkemesi: 27.09.2013 gün ve E:2013/432 K:2013/476 sayılı kararında “…Hizmet kusuru nedeniyle açılacak davalarda idare mahkemesi görevlidir. Bu nedenlerle, mahkememizin görevsiz olduğu sonuç ve kanaatine varılarak…” şeklindeki gerekçe ile H.M.K.’nun 114. maddesinin (b) bendi delaletiyle aynı Kanunun 115. maddesine göre davanın usulden reddine karar vermiş ve verilen karar temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir.

Davacı vekili bu kez aynı istemle idari yargıda dava açmıştır.

İzmir 5. İdare Mahkemesi 09.01.2014 gün ve E:2013/1621 sayılı hasım düzeltme kararında “ davanın doğru hasım olan Karayolları Genel Müdürlüğü husumetiyle incelenmesi gerektiğinden Buca Belediye Başkanlığı’nın hasım mevkiinden çıkartılmasına,..” karar vermiş ve dava Karayolları Genel Müdürlüğü’ne karşı devam etmiştir.

İzmir 5.İdare Mahkemesi: 29.01.2015 gün ve E:2013/1621 K:2015/95 sayılı kararında “…davalı idarenin sorumluluğu altında bulunan yolları sürekli kontrol ederek gerekli güvenlik önlemlerini almakla yükümlü bulunması ve bu doğrultuda zararın meydana geldiği yerde bilgi ve tehlike uyarı işaretlerini yapmamak suretiyle zarara sebebiyet vermesi nedeniyle sürücüye ödenen sigorta tazminatının %25’i ne tekabül eden 637,75 TL’nin davalı idarece tazmini gerektiği sonucuna varılmıştır…” şeklindeki gerekçe ile davanın kabulüne karar vermiş ve verilen karara davalı vekili itiraz etmiştir.

İzmir Bölge İdare Mahkemesi 1.Kurulu: 05.05.2015 gün ve E:2015/989 sayılı kararında özetle; dava konusu uyuşmazlığın 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun uygulanmasına ilişkin bir tazminat davası olduğu, anılan Kanunun 110. maddesi uyarınca davanın görüm ve çözümünde adli yargı mercilerinin görevli olduğu gerekçesiyle 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş ve İşleyişi Hakkında Kanunun 20. maddesi uyarınca Uyuşmazlık Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Hukuk Bölümü’nün, Serdar ÖZGÜLDÜR’ün Başkanlığında, Üyeler: Eyüp Sabri BAYDAR, Ali ÇOLAK,  Nurdane TOPUZ, Alaittin Ali ÖĞÜŞ, Ayhan AKARSU ve Mehmet AKBULUT’un katılımlarıyla yapılan 6.7.2015 günlü toplantısında; Raportör-Hakim Ufuk YEŞİL’in, başvurunun reddi yolundaki raporu ile dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Uğurtan ALTUN ile Danıştay Savcısı Yakup BAL’ın davada başvurunun reddi gerektiği yolundaki sözlü açıklamaları da dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Dosya üzerinde yapılan incelemeye göre; 2918 sayılı Kanun’dan kaynaklanan sorumluluk davasında; davacı vekili tarafından adli yargı yerinde dava açıldığı, İzmir 8.Asliye Hukuk Mahkemesince 27.09.2013 gün ve E:2013/432, K:2013/476 sayılı kararı ile davada idari yargı görevli olduğundan bahisle davanın görev yönünden reddine karar verildiği ve bu kararın temyiz edilmeyerek kesinleştiği, sonrasında idari yargıda aynı istemle dava açıldığı, İzmir 5.İdare Mahkemesinin 29.01.2015 gün ve E:2013/1621, K:2015/95 sayılı kararı ile davanın kabulüne karar verildiği, işbu karara karşı yapılan itiraz başvurusu üzerine İzmir Bölge İdare Mahkemesi 1.Kurulunun 05.05.2015 gün ve E:2015/989 sayılı kararı ile dava konusu uyuşmazlığın 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun uygulanmasına ilişkin bir tazminat davası olduğu, anılan Kanunun 110. maddesi uyarınca davanın görüm ve çözümünde adli yargı mercilerinin görevli olduğu gerekçesiyle 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş ve İşleyişi Hakkında Kanunun 20. maddesi uyarınca dosyanın Uyuşmazlık Mahkemesine gönderilmesine karar verildiği anlaşılmıştır.

Başvuruya konu 2247 sayılı Yasa’nın 20. maddesinde; “Daha önce Uyuşmazlık Mahkemesince yargı mercii belirtilmemiş olan bir davada temyiz incelemesi yapan yüksek mahkeme, davanın, davaya bakan mahkemenin görevi dışında olduğu kanısına varırsa, incelediği kararı bozacak yerde, incelemeyi erteleyerek yargı merciinin belirtilmesi için Uyuşmazlık Mahkemesine başvurmaya karar verebilir.” hükmüne yer verilmiştir. Yasa metninde de anlaşılacağı üzere, bu madde kapsamında görev uyuşmazlığının çözümü için Uyuşmazlık Mahkemesine başvuru yapabilecek merciler, temyiz incelemesi yapmaya yetkili yüksek mahkemelerdir ve bölge idare mahkemesinin yasa metninde geçtiği şekilde yüksek mahkeme olarak kabulü mümkün değildir. Her ne kadar 2577 sayılı Yasa’nın geçici 8. maddesindeki düzenleme nedeniyle henüz uygulamaya geçmese de, 18.6.2014 tarih ve 6545 sayılı Yasayla 2576 sayılı Kanun’un 3/A maddesinin b fıkrasında yapılan değişiklik gereğince bölge idare mahkemelerine; “istinaf başvurularını inceleyip karara bağlama” yetkisi verilse ve yeni düzenlemeden sonra artık bölge idare mahkemeleri de bir nevi temyiz mercii olsalar da, 2247 sayılı Yasa’nın 20. maddesinde, istinaf incelemesi yapan üst derece mahkemelerinin de bu maddeye dayanarak Uyuşmazlık Mahkemesine başvuru yapabilmelerine ilişkin bir değişiklik yapılmaması nedeniyle bu mahkemelerce, 2247 sayılı Yasa’nın 20. maddesi kapsamında Mahkememize başvuru yapılması mümkün değildir.

Ancak, bölge idare mahkemesinin incelemekte olduğu bir dosyada, başka bir yargı koluna mensup mahkemenin görevli olduğunu düşünmesi halinde ve diğer yargı kolundaki görevsizlik kararının kesinleşmesi koşuluyla varlığını ileri sürdüğü görev uyuşmazlığının çözümü için 2247 sayılı Yasa’nın 19. maddesi gereğince Uyuşmazlık Mahkemesine başvurmasında her hangi bir engel bulunmamaktadır. Yapılan başvurunun kabulü ve incelenebilmesi için de, müracaatın Yasa’nın 19. maddesine göre yapılması gerekmektedir.

Açıklanan nedenlerle, başvuruda 20. maddede belirtilen koşulların oluşmadığı anlaşıldığından, aynı Yasa’nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan başvurunun reddine karar verilmesi gerekmiştir.

S O N U Ç : 2247 sayılı Yasa’nın 20. maddesinde öngörülen koşulları taşımayan İzmir 1.İdare Mahkemesi 1. Kurulunca yapılan BAŞVURUNUN, aynı Yasa’nın 27. maddesi uyarınca REDDİNE, 6.7.2015 gününde OY BİRLİĞİ İLE KESİN OLARAK karar verildi.

 

Başkan

Serdar

ÖZGÜLDÜR

 

 

 

Üye

Eyüp Sabri

BAYDAR

 

 

 

 

Üye

Alaittin Ali

ÖĞÜŞ

Üye

Ali

ÇOLAK

 

 

 

 

Üye

Ayhan

AKARSU

Üye

Nurdane

TOPUZ

 

 

 

 

Üye

Mehmet

AKBULUT